inter priorem dictaturam abdicatam nouamque a Manlio
|
6.39.1.1
|
initam ab tribunis uelut per interregnum concilio plebis
|
|
habito apparuit quae ex promulgatis plebi, quae latoribus
|
|
gratiora essent. nam de fenore atque agro rogationes
|
2.1
|
iubebant, de plebeio consule antiquabant; et perfecta
|
|
utraque res esset, ni tribuni se in omnia simul consulere
|
|
plebem dixissent. P. Manlius deinde dictator rem in causam
|
3.1
|
plebis inclinauit C. Licinio, qui tribunus militum fuerat,
|
|
magistro equitum de plebe dicto. id aegre patres passos
|
4.1
|
accipio: dictatorem propinqua cognatione Licini se apud
|
|
patres excusare solitum, simul negantem magistri equitum
|
|
maius quam tribuni consularis imperium esse.
|
|
Licinius Sextiusque, cum tribunorum plebi creandorum
|
5.1
|
indicta comitia essent, ita se gerere ut negando iam sibi
|
|
uelle continuari honorem acerrime accenderent ad id quod
|
|
dissimulando petebant plebem: nonum se annum iam uelut
|
6.1
|
in acie aduersus optimates maximo priuatim periculo, nullo
|
|
publice emolumento stare. consenuisse iam secum et
|
|
rogationes promulgatas et uim omnem tribuniciae potestatis.
|
|
primo intercessione collegarum in leges suas pugnatum esse,
|
7.1
|
deinde ablegatione iuuentutis ad Ueliternum bellum; postre-
|
|
mo dictatorium fulmen in se intentatum. iam nec collegas
|
8.1
|
nec bellum nec dictatorem obstare, quippe qui etiam omen
|
|
plebeio consuli magistro equitum ex plebe dicendo dederit:
|
|
se ipsam plebem et commoda morari sua. liberam urbem
|
9.1
|
ac forum a creditoribus, liberos agros ab iniustis possessori-
|
|
bus extemplo, si uelit, habere posse. quae munera quando
|
10.1
|
tandem satis grato animo aestimaturos, si inter accipiendas
|
|
de suis commodis rogationes spem honoris latoribus earum
|
|
incidant? non esse modestiae populi Romani id postulare
|
|
ut ipse fenore leuetur et in agrum iniuria possessum a potenti-
|
5
|
bus inducatur, per quos ea consecutus sit senes tribunicios
|
|
non sine honore tantum sed etiam sine spe honoris relin-
|
|
quat. proinde ipsi primum statuerent apud animos quid
|
11.1
|
uellent; deinde comitiis tribuniciis declararent uoluntatem.
|
|
si coniuncte ferre ab se promulgatas rogationes uellent, esse
|
|
quod eosdem reficerent tribunos plebis; perlaturos enim
|
|
quae promulgauerint: sin quod cuique priuatim opus sit id
|
12.1
|
modo accipi uelint, opus esse nihil inuidiosa continuatione
|
|
honoris; nec se tribunatum nec illos ea quae promulgata
|
|
sint habituros.
|
|