dictator quamquam rem bonam exemplo haud probabili
|
7.14.1.1
|
actam censebat tamen facturum quod milites uellent, <in>
|
|
se recepit Tulliumque secreto quaenam haec res sit aut quo
|
2.1
|
acta more percontatur. Tullius magno opere a dictatore
|
|
petere ne se oblitum disciplinae militaris, ne sui neue im-
|
|
peratoriae maiestatis crederet; multitudini concitatae, quae
|
|
ferme auctoribus similis esset, non subtraxisse se ducem ne
|
5
|
quis alius, quales mota creare multitudo soleret, exsisteret;
|
|
nam se quidem nihil non arbitrio imperatoris acturum. illi
|
3.1
|
quoque tamen uidendum magno opere esse ut exercitum in
|
|
potestate haberet; differri non posse adeo concitatos animos;
|
|
ipsos sibi locum ac tempus pugnandi sumpturos, si ab im-
|
|
peratore non detur. dum haec loquuntur, iumenta forte
|
4.1
|
pascentia extra uallum Gallo abigenti duo milites Romani
|
|
ademerunt. in eos saxa coniecta a Gallis; deinde ab
|
|
Romana statione clamor ortus ac procursum utrimque est.
|
|
iamque haud procul iusto proelio res erat, ni celeriter di-
|
5.1
|
remptum certamen per centuriones esset; adfirmata certe
|
|
eo casu Tulli apud dictatorem fides est; nec recipiente iam
|
|
dilationem re, in posterum diem edicitur acie pugnaturos.
|
|
dictator tamen, ut qui magis animis quam uiribus fretus
|
6.1
|
ad certamen descenderet, omnia circumspicere atque agitare
|
|
coepit ut arte aliqua terrorem hostibus incuteret. sollerti
|
|
animo rem nouam excogitat, qua deinde multi nostri atque
|
|
externi imperatores, nostra quoque quidam aetate, usi sunt:
|
5
|
mulis strata detrahi iubet binisque tantum centunculis relictis
|
7.1
|
agasones partim captiuis, partim aegrorum armis ornatos
|
|
imponit. his fere mille effectis centum admiscet equites et
|
8.1
|
nocte super castra in montes euadere ac siluis se occultare
|
|
iubet neque inde ante mouere quam ab se acceperint signum.
|
|
ipse, ubi inluxit, in radicibus montium extendere aciem
|
9.1
|
coepit sedulo, ut aduersus montes consisteret hostis, in-
|
10.1
|
structo uani terroris apparatu, qui quidem terror plus paene
|
|
ueris uiribus profuit. primo credere duces Gallorum non
|
|
descensuros in aequum Romanos; deinde, ubi degressos
|
|
repente uiderunt, et ipsi auidi certaminis in proelium ruunt
|
5
|
priusque pugna coepit quam signum ab ducibus daretur.
|
|