ceterum hoc gaudium magna prope clade in Samnio
|
7.34.1.1
|
foedatum est. nam ab Saticula profectus Cornelius consul
|
|
exercitum incaute in saltum caua ualle peruium circaque in-
|
|
sessum ab hoste induxit nec prius quam recipi tuto signa non
|
2.1
|
poterant imminentem capiti hostem uidit. dum id morae
|
3.1
|
Samnitibus est quoad totum in uallem infimam demitteret
|
|
agmen, P. Decius tribunus militum conspicit unum editum
|
|
in saltu collem, imminentem hostium castris, aditu arduum
|
|
impedito agmini, expeditis haud difficilem. itaque consuli
|
4.1
|
territo animi 'uidesne tu' inquit, 'A. Corneli, cacumen illud
|
|
supra hostem? arx illa est spei salutisque nostrae, si eam,
|
|
quoniam caeci reliquere Samnites, impigre capimus. ne tu
|
5.1
|
mihi plus quam unius legionis principes hastatosque dederis;
|
|
cum quibus ubi euasero in summum, perge hinc omni liber
|
|
metu, teque et exercitum serua; neque enim moueri hostis,
|
|
subiectus nobis ad omnes ictus, sine sua pernicie poterit.
|
5
|
nos deinde aut fortuna populi Romani aut nostra uirtus
|
6.1
|
expediet.' conlaudatus ab consule accepto praesidio uadit
|
7.1
|
occultus per saltum; nec prius ab hoste est uisus quam loco
|
|
quem petebat appropinquauit. inde admiratione pauentibus
|
8.1
|
cunctis, cum omnium in se uertisset oculos, et spatium con-
|
|
suli dedit ad subducendum agmen in aequiorem locum et
|
|
ipse in summo constitit uertice. Samnites dum huc illuc
|
9.1
|
signa uertunt utriusque rei amissa occasione neque insequi
|
|
consulem nisi per eandem uallem, in qua paulo ante subiec-
|
|
tum eum telis suis habuerant, possunt, nec erigere agmen in
|
|
captum super se ab Decio tumulum; sed cum ira in hos
|
10.1
|
magis, qui fortunam gerendae rei eripuerant, tum propin-
|
|
quitas loci atque ipsa paucitas incitat; et nunc circumdare
|
11.1
|
undique collem armatis uolunt, ut a consule Decium inter-
|
|
cludant, nunc uiam patefacere, ut degressos in uallem
|
|
adoriantur. incertos quid agerent nox oppressit.
|
|
Decium primum spes tenuit cum subeuntibus in aduersum
|
12.1
|
collem ex superiore loco se pugnaturum; deinde admiratio
|
|
incessit quod nec pugnam inirent nec, si ab eo consilio
|
|
iniquitate loci deterrentur, opere se ualloque circumdarent.
|
|
tum centurionibus ad se uocatis: 'quaenam illa inscitia
|
13.1
|
belli ac pigritia est? aut quonam modo isti ex Sidicinis
|
|
Campanisque uictoriam pepererunt? huc atque illuc signa
|
|
moueri ac modo in unum conferri modo educi uidetis; opus
|
|
quidem incipit nemo, cum iam circumdati uallo potuerimus
|
5
|
esse. tum uero nos similes istorum simus, si diutius hic
|
14.1
|
moremur quam commodum sit. agitedum ite mecum ut,
|
|
dum lucis aliquid superest, quibus locis praesidia ponant, qua
|
|
pateat hinc exitus, exploremus.' haec omnia sagulo gregali
|
15.1
|
amictus centurionibus item manipularium militum habitu
|
|
ductis? ne ducem circumire hostes notarent, perlustrauit.
|
|