approbantibus clamore cunctis T. 7.41.1.1
Quinctius ante signa progressus in potestate dictatoris milites
fore dixit; orauit ut causam miserorum ciuium susciperet
susceptamque eadem fide qua rem publicam administrare
solitus esset tueretur: sibi se priuatim nihil cauere; nolle 2.1
alibi quam in innocentia spem habere; militibus cauendum,
quod apud patres semel plebi, iterum legionibus cautum sit
ne fraudi secessio esset.
Quinctio conlaudato, ceteris bonum animum habere iussis, 3.1
dictator equo citato ad urbem reuectus auctoribus patribus
tulit ad populum in luco Petelino ne cui militum fraudi
secessio esset. orauit etiam bona uenia Quirites ne quis
eam rem ioco serioue cuiquam exprobraret. lex quoque 4.1
sacrata militaris lata est ne cuius militis scripti nomen nisi
ipso uolente deleretur; additumque legi ne quis, ubi tri-
bunus militum fuisset, postea ordinum ductor esset. id 5.1
propter P. Salonium postulatum est ab coniuratis, qui alter-
nis prope annis et tribunus militum et primus centurio erat,
quem nunc primi pili appellant. huic infensi milites erant, 6.1
quod semper aduersatus nouis consiliis fuisset et, ne parti-
ceps eorum esset, [qui] ab Lautulis fugisse[n]t. itaque 7.1
cum hoc unum propter Salonium ab senatu non impetrare-
tur, tum Salonius obtestatus patres conscriptos ne suum
honorem pluris quam concordiam ciuitatis aestimarent,
perpulit ut id quoque ferretur. aeque impotens postulatum 8.1
fuit ut de stipendio equitum—merebant autem triplex ea
tempestate—aera demerentur, quod aduersati coniurationi
fuissent.