iam consules erant C. Plautius iterum L. Aemilius Mamer-
|
8.1.1.1
|
cus, cum Setini Norbanique Romam nuntii defectionis
|
|
Priuernatium cum querimoniis acceptae cladis uenerunt.
|
|
Uolscorum item exercitum duce Antiati populo consedisse
|
2.1
|
ad Satricum allatum est. utrumque bellum Plautio sorte
|
|
euenit. prius ad Priuernum profectus extemplo acie con-
|
3.1
|
flixit; haud magno certamine deuicti hostes; oppidum cap-
|
|
tum redditumque Priuernatibus praesidio ualido imposito;
|
|
agri partes duae ademptae. inde uictor exercitus Satricum
|
4.1
|
contra Antiates ductus. ibi magna utrimque caede atrox
|
|
proelium fuit; et cum tempestas eos neutro inclinata spe
|
|
dimicantes diremisset, Romani nihil eo certamine tam
|
|
ambiguo fessi in posterum diem proelium parant. Uolscis
|
5.1
|
recensentibus quos uiros in acie amisissent haudquaquam
|
|
idem animus ad iterandum periculum fuit; nocte pro uictis
|
|
Antium agmine trepido sauciis ac parte impedimentorum
|
|
relicta abierunt. armorum magna uis cum inter caesa hos-
|
6.1
|
tium corpora tum in castris inuenta est. ea Luae Matri
|
|
dare se consul dixit finesque hostium usque ad oram mariti-
|
|
mam est depopulatus.
|
|
alteri consuli Aemilio ingresso Sabellum agrum non
|
7.1
|
castra Samnitium, non legiones usquam oppositae; ferro
|
|
ignique uastantem agros legati Samnitium pacem orantes
|
|
adeunt. a quo reiecti ad senatum, potestate facta dicendi,
|
8.1
|
positis ferocibus animis pacem sibi ab Romanis bellique ius
|
|
aduersus Sidicinos petierunt: quae se eo iustius petere, quod
|
9.1
|
et in amicitiam populi Romani secundis suis rebus, non ad-
|
|
uersis ut Campani, uenissent, et aduersus Sidicinos sumerent
|
|
arma, suos semper hostes, populi Romani nunquam amicos,
|
|
qui nec ut Samnites in pace amicitiam nec ut Campani
|
10.1
|
auxilium in bello petissent, nec in fide populi Romani
|
|
nec in dicione essent.
|
|