nec iam publicis magis consiliis Seruius quam priuatis
|
1.42.1.1
|
munire opes, et ne, qualis Anci liberum animus aduersus
|
|
Tarquinium fuerat, talis aduersus se Tarquini liberum esset,
|
|
duas filias iuuenibus regiis, Lucio atque Arrunti Tarquiniis
|
|
iungit; nec rupit tamen fati necessitatem humanis consiliis
|
2.1
|
quin inuidia regni etiam inter domesticos infida omnia atque
|
|
infesta faceret.
|
|
peropportune ad praesentis quietem status bellum cum
|
|
Ueientibus—iam enim indutiae exierant—aliisque Etruscis
|
5
|
sumptum. in eo bello et uirtus et fortuna enituit Tulli;
|
3.1
|
fusoque ingenti hostium exercitu haud dubius rex, seu patrum
|
|
seu plebis animos periclitaretur, Romam rediit. adgredi-
|
4.1
|
turque inde ad pacis longe maximum opus, ut quemadmo-
|
|
dum Numa diuini auctor iuris fuisset, ita Seruium conditorem
|
|
omnis in ciuitate discriminis ordinumque quibus inter gradus
|
|
dignitatis fortunaeque aliquid interlucet posteri fama ferrent.
|
5
|
censum enim instituit, rem saluberrimam tanto futuro im-
|
5.1
|
perio, ex quo belli pacisque munia non uiritim, ut ante, sed
|
|
pro habitu pecuniarum fierent; tum classes centuriasque et
|
|
hunc ordinem ex censu discripsit, uel paci decorum uel bello.
|
|