stupentes tribunos et suam iam uicem magis anxios
|
8.35.1.1
|
quam eius cui auxilium ab se petebatur, liberauit onere
|
|
consensus populi Romani ad preces et obtestationem uersus
|
|
ut sibi poenam magistri equitum dictator remitteret. tri-
|
2.1
|
buni quoque inclinatam rem in preces subsecuti orare
|
|
dictatorem insistunt ut ueniam errori humano, ueniam
|
|
adulescentiae Q. Fabi daret; satis eum poenarum dedisse.
|
|
iam ipse adulescens, iam pater M. Fabius contentionis obliti
|
3.1
|
procumbere ad genua et iram deprecari dictatoris. tum
|
4.1
|
dictator silentio facto 'bene habet' inquit, 'Quirites; uicit
|
|
disciplina militaris, uicit imperii maiestas, quae in discrimine
|
|
fuerunt an ulla post hanc diem essent. non noxae eximitur
|
5.1
|
Q. Fabius, qui contra edictum imperatoris pugnauit, sed
|
|
noxae damnatus donatur populo Romano, donatur tribu-
|
|
niciae potestati precarium non iustum auxilium ferenti.
|
|
uiue, Q. Fabi, felicior hoc consensu ciuitatis ad tuendum te
|
6.1
|
quam qua paulo ante insultabas uictoria; uiue, id facinus
|
|
ausus, cuius tibi ne parens quidem, si eodem loco fuisset
|
|
quo fuit L. Papirius, ueniam dedisset. mecum, ut uoles,
|
7.1
|
reuerteris in gratiam; populo Romano, cui uitam debes,
|
|
nihil maius praestiteris quam si hic tibi dies satis documenti
|
|
dederit ut bello ac pace pati legitima imperia possis.' cum
|
8.1
|
se nihil morari magistrum equitum pronuntiasset, degressum
|
|
eum templo laetus senatus, laetior populus, circumfusi ac
|
|
gratulantes hinc magistro equitum, hinc dictatori, prosecuti
|
9.1
|
sunt, firmatumque imperium militare haud minus periculo
|
|
Q. Fabi quam supplicio miserabili adulescentis Manli
|
|
uidebatur.
|
|
forte ita eo anno euenit ut, quotienscumque dictator ab
|
10.1
|
exercitu recessisset, hostes in Samnio mouerentur. ceterum
|
|
in oculis exemplum erat Q. Fabius M. Ualerio legato, qui
|
|
castris praeerat, ne quam uim hostium magis quam trucem
|
|
dictatoris iram timeret. itaque frumentatores cum circum-
|
11.1
|
uenti ex insidiis caesi loco iniquo essent, creditum uolgo est
|
|
subueniri eis ab legato potuisse, ni tristia edicta exhorruisset.
|
|
ea quoque ira alienauit a dictatore militum animos iam ante
|
12.1
|
infensos quod implacabilis Q. Fabio fuisset et, quod suis
|
|
precibus negasset, eius populo Romano ueniam dedisset.
|
|