dum ea in Samnio cuiuscumque ductu auspicioque ge-
|
10.18.1.1
|
runtur, Romanis in Etruria interim bellum ingens multis
|
|
ex gentibus concitur, cuius auctor Gellius Egnatius ex Sam-
|
|
nitibus erat. Tusci fere omnes consciuerant bellum; traxerat
|
2.1
|
contagio proximos Umbriae populos et Gallica auxilia mer-
|
|
cede sollicitabantur; omnis ea multitudo ad castra Samnitium
|
|
conueniebat. qui tumultus repens postquam est Romam
|
3.1
|
perlatus, cum iam L. Uolumnius consul cum legione secunda
|
|
ac tertia sociorumque milibus quindecim profectus in Sam-
|
|
nium esset, Ap. Claudium primo quoque tempore in Etruriam
|
|
ire placuit. duae Romanae legiones secutae, prima et quarta,
|
4.1
|
et sociorum duodecim milia; castra haud procul ab hoste
|
|
posita.
|
|
ceterum magis eo profectum est quod mature uentum erat
|
5.1
|
ut quosdam spectantes iam arma Etruriae populos metus
|
|
Romani nominis comprimeret, quam quod ductu consulis
|
|
quicquam ibi satis scite aut fortunate gestum sit: multa
|
6.1
|
proelia locis et temporibus iniquis commissa spesque in
|
|
dies grauiorem hostem faciebat, et iam prope erat ut nec
|
|
duci milites nec militibus dux satis fideret. litteras ad
|
7.1
|
collegam accersendum ex Samnio missas in trinis annalibus
|
|
inuenio; piget tamen in certo ponere, cum ea ipsa inter
|
|
consules populi Romani, iam iterum eodem honore fun-
|
|
gentes, disceptatio fuerit, Appio abnuente missas, Uolumnio
|
5
|
adfirmante Appi se litteris accitum. iam Uolumnius in
|
8.1
|
Samnio tria castella ceperat, in quibus ad tria milia hostium
|
|
caesa erant, dimidium fere eius captum, et Lucanorum sedi-
|
|
tiones a plebeiis et egentibus ducibus ortas summa optima-
|
|
tium uoluntate per Q. Fabium, pro consule missum eo cum
|
5
|
uetere exercitu, compresserat. Decio populandos hostium
|
9.1
|
agros relinquit, ipse cum suis copiis in Etruriam ad collegam
|
|
pergit. quem aduenientem laeti omnes accepere: Appium
|
10.1
|
ex conscientia sua credo animum habuisse—haud immerito
|
|
iratum si nihil scripserat, inliberali et ingrato animo, si egue-
|
|
rat ope, dissimulantem. uix enim salute mutua reddita,
|
11.1
|
cum obuiam egressus esset, 'satin salue' inquit, 'L. Uo-
|
|
lumni? ut sese in Samnio res habent? quae te causa
|
|
ut prouincia tua excederes induxit?' Uolumnius in Samnio
|
12.1
|
res prosperas esse ait, litteris eius accitum uenisse; quae si
|
|
falsae fuerint nec usus sui sit in Etruriam, extemplo con-
|
|
uersis signis abiturum. 'tu uero abeas' inquit, 'neque te
|
13.1
|
quisquam moratur; etenim minime consentaneum est, cum
|
|
bello tuo forsitan uix sufficias, huc te ad opem ferendam
|
|
aliis gloriari uenisse.' bene, hercules, uerteret, dicere Uo-
|
14.1
|
lumnius; malle frustra operam insumptam quam quicquam
|
|
incidisse cur non satis esset Etruriae unus consularis exer-
|
|
citus.
|
|