magnum ea populatio Campani agri tumultum Romae
|
10.21.1.1
|
praebuerat; et per eos forte dies ex Etruria allatum erat
|
2.1
|
post deductum inde Uolumnianum exercitum Etruriam con-
|
|
citam in arma et Gellium Egnatium, Samnitium ducem, et
|
|
Umbros ad defectionem uocari et Gallos pretio ingenti
|
|
sollicitari. his nuntiis senatus conterritus iustitium indici,
|
3.1
|
dilectum omnis generis hominum haberi iussit. nec ingenui
|
4.1
|
modo aut iuniores sacramento adacti sunt sed seniorum
|
|
etiam cohortes factae libertinique centuriati; et defenden-
|
|
dae urbis consilia agitabantur summaeque rerum praetor
|
|
P. Sempronius praeerat. ceterum parte curae exonerarunt
|
5.1
|
senatum L. Uolumni consulis litterae, quibus caesos fusosque
|
|
populatores Campaniae cognitum est. itaque et supplica-
|
6.1
|
tiones ob rem bene gestam consulis nomine decernunt et
|
|
iustitium remittitur quod fuerat dies duodeuiginti; supplica-
|
|
tioque perlaeta fuit.
|
|
tum de praesidio regionis depopulatae ab Samnitibus
|
7.1
|
agitari coeptum; itaque placuit ut duae coloniae circa
|
|
Uescinum et Falernum agrum deducerentur, una ad ostium
|
8.1
|
Liris fluuii, quae Minturnae appellata, altera in saltu Uescino,
|
|
Falernum contingente agrum, ubi Sinope dicitur Graeca
|
|
urbs fuisse, Sinuessa deinde ab colonis Romanis appellata.
|
|
tribunis plebis negotium datum est, ut plebei scito iuberetur
|
9.1
|
P. Sempronius praetor triumuiros in ea loca colonis dedu-
|
|
cendis creare; nec qui nomina darent facile inueniebantur,
|
10.1
|
quia in stationem se prope perpetuam infestae regionis, non
|
|
in agros mitti rebantur.
|
|
auertit ab eis curis senatum Etruriae ingrauescens bellum
|
11.1
|
et crebrae litterae Appi monentis ne regionis eius motum
|
|
neglegerent: quattuor gentes conferre arma, Etruscos, Sam-
|
12.1
|
nites, Umbros, Gallos; iam castra bifariam facta esse, quia
|
|
unus locus capere tantam multitudinem non possit. ob
|
13.1
|
haec et—iam appetebat tempus—comitiorum causa L. Uo-
|
|
lumnius consul Romam reuocatus; qui priusquam ad suffra-
|
|
gium centurias uocaret, in contionem aduocato populo multa
|
|
de magnitudine belli Etrusci disseruit: iam tum, cum ipse ibi
|
14.1
|
cum collega rem pariter gesserit, fuisse tantum bellum ut
|
|
nec duce uno nec exercitu geri potuerit; accessisse postea
|
|
dici Umbros et ingentem exercitum Gallorum; aduersus
|
15.1
|
quattuor populos duces consules illo die deligi meminissent.
|
|
se, nisi confideret eum consensu populi Romani consulem
|
|
declaratum iri qui haud dubie tum primus omnium ductor
|
|
habeatur, dictatorem fuisse extemplo dicturum.
|
5
|