consul perculsis omnibus ipse satis ut in re 22.5.1.1
trepida impauidus, turbatos ordines, uertente se quoque ad
dissonos clamores, instruit ut tempus locusque patitur, et
quacumque adire audirique potest, adhortatur ac stare ac
pugnare iubet: nec enim inde uotis aut imploratione deum 2.1
sed ui ac uirtute euadendum esse; per medias acies ferro
uiam fieri et quo timoris minus sit, eo minus ferme periculi
esse. ceterum prae strepitu ac tumultu nec consilium nec 3.1
imperium accipi poterat, tantumque aberat ut sua signa atque
ordines et locum noscerent, ut uix ad arma capienda aptan-
daque pugnae competeret animus, opprimerenturque quidam
onerati magis iis quam tecti. et erat in tanta caligine 5
maior usus aurium quam oculorum. ad gemitus uolnerum 4.1
ictusque corporum aut armorum et mixtos strepentium
pauentiumque clamores circumferebant ora oculosque. alii 5.1
fugientes pugnantium globo inlati haerebant; alios redeun-
tes in pugnam auertebat fugientium agmen. deinde, ubi in 6.1
omnes partes nequiquam impetus capti et ab lateribus montes
ac lacus, a fronte et ab tergo hostium acies claudebat ap-
paruitque nullam nisi in dextera ferroque salutis spem esse,
tum sibi quisque dux adhortatorque factus ad rem gerendam, 5
et noua de integro exorta pugna est, non illa ordinata per 7.1
principes hastatosque ac triarios nec ut pro signis antesignani,
post signa alia pugnaret acies nec ut in sua legione miles
aut cohorte aut manipulo esset; fors conglobat et animus 8.1
suus cuique ante aut post pugnandi ordinem dabat tantusque
fuit ardor animorum, adeo intentus pugnae animus, ut eum
motum terrae qui multarum urbium Italiae magnas partes
prostrauit auertitque cursu rapidos amnes, mare fluminibus 5
inuexit, montes lapsu ingenti proruit, nemo pugnantium
senserit.