consul perculsis omnibus ipse satis ut in re
|
22.5.1.1
|
trepida impauidus, turbatos ordines, uertente se quoque ad
|
|
dissonos clamores, instruit ut tempus locusque patitur, et
|
|
quacumque adire audirique potest, adhortatur ac stare ac
|
|
pugnare iubet: nec enim inde uotis aut imploratione deum
|
2.1
|
sed ui ac uirtute euadendum esse; per medias acies ferro
|
|
uiam fieri et quo timoris minus sit, eo minus ferme periculi
|
|
esse. ceterum prae strepitu ac tumultu nec consilium nec
|
3.1
|
imperium accipi poterat, tantumque aberat ut sua signa atque
|
|
ordines et locum noscerent, ut uix ad arma capienda aptan-
|
|
daque pugnae competeret animus, opprimerenturque quidam
|
|
onerati magis iis quam tecti. et erat in tanta caligine
|
5
|
maior usus aurium quam oculorum. ad gemitus uolnerum
|
4.1
|
ictusque corporum aut armorum et mixtos strepentium
|
|
pauentiumque clamores circumferebant ora oculosque. alii
|
5.1
|
fugientes pugnantium globo inlati haerebant; alios redeun-
|
|
tes in pugnam auertebat fugientium agmen. deinde, ubi in
|
6.1
|
omnes partes nequiquam impetus capti et ab lateribus montes
|
|
ac lacus, a fronte et ab tergo hostium acies claudebat ap-
|
|
paruitque nullam nisi in dextera ferroque salutis spem esse,
|
|
tum sibi quisque dux adhortatorque factus ad rem gerendam,
|
5
|
et noua de integro exorta pugna est, non illa ordinata per
|
7.1
|
principes hastatosque ac triarios nec ut pro signis antesignani,
|
|
post signa alia pugnaret acies nec ut in sua legione miles
|
|
aut cohorte aut manipulo esset; fors conglobat et animus
|
8.1
|
suus cuique ante aut post pugnandi ordinem dabat tantusque
|
|
fuit ardor animorum, adeo intentus pugnae animus, ut eum
|
|
motum terrae qui multarum urbium Italiae magnas partes
|
|
prostrauit auertitque cursu rapidos amnes, mare fluminibus
|
5
|
inuexit, montes lapsu ingenti proruit, nemo pugnantium
|
|
senserit.
|
|