| primis tenebris silentio mota castra; boues aliquanto | 22.17.1.1 |
| ante signa acti. ubi ad radices montium uiasque angustas | 2.1 |
| uentum est, signum extemplo datur, ut accensis cornibus | |
| armenta in aduersos concitentur montes; et metus ipse | |
| relucentis flammae a capite calorque iam ad uiuum ad ima- | |
| que cornua ueniens uelut stimulatos furore agebat boues. | 5 |
| quo repente discursu, haud secus quam siluis montibus- | 3.1 |
| que accensis, omnia circum uirgulta ardere; capitumque | |
| inrita quassatio excitans flammam hominum passim dis- | |
| currentium speciem praebebat. qui ad transitum saltus | 4.1 |
| insidendum locati erant, ubi in summis montibus ac super | |
| se quosdam ignes conspexere, circumuentos se esse rati prae- | |
| sidio excessere. qua minime densae micabant flammae, | |
| uelut tutissimum iter petentes summa montium iuga, tamen | 5 |
| in quosdam boues palatos a suis gregibus inciderunt. et | 5.1 |
| primo cum procul cernerent, ueluti flammas spirantium | |
| miraculo attoniti constiterunt; deinde ut humana apparuit | 6.1 |
| fraus, tum uero insidias rati esse, cum maiore tumultu con- | |
| citant se in fugam. leui quoque armaturae hostium in- | |
| currere; ceterum nox aequato timore neutros pugnam | |
| incipientes ad lucem tenuit. interea toto agmine Hannibal | 7.1 |
| transducto per saltum et quibusdam in ipso saltu hostium | |
| oppressis in agro Allifano posuit castra. |