rerum deinde diuinarum habita cura; et quia quaedam 2.2.1.1
publica sacra per ipsos reges factitata erant, necubi regum
desiderium esset, regem sacrificolum creant. id sacerdotium 2.1
pontifici subiecere, ne additus nomini honos aliquid libertati,
cuius tunc prima erat cura, officeret. ac nescio an nimium
undique eam minimisque rebus muniendo modum ex-
cesserint. consulis enim alterius, cum nihil aliud offenderet, 3.1
nomen inuisum ciuitati fuit: nimium Tarquinios regno
adsuesse; initium a Prisco factum; regnasse dein Ser.
Tullium; ne interuallo quidem facto oblitum, tamquam
alieni, regni, Superbum Tarquinium uelut hereditatem gentis 5
scelere ac ui repetisse; pulso Superbo penes Collatinum
imperium esse. nescire Tarquinios priuatos uiuere; non pla-
cere nomen, periculosum libertati esse. hinc primo sensim 4.1
temptantium animos sermo per totam ciuitatem est datus,
sollicitamque suspicione plebem Brutus ad contionem uocat.
ibi omnium primum ius iurandum populi recitat neminem 5.1
regnare passuros nec esse Romae unde periculum libertati
foret; id summa ope tuendum esse, neque ullam rem quae
eo pertineat contemnendam. inuitum se dicere hominis
causa, nec dicturum fuisse ni caritas rei publicae uinceret: 5
non credere populum Romanum solidam libertatem reci- 6.1
peratam esse; regium genus, regium nomen non solum in
ciuitate sed etiam in imperio esse; id officere, id obstare
libertati. 'hunc tu' inquit 'tua uoluntate, L. Tarquini, 7.1
remoue metum. meminimus, fatemur: eiecisti reges;
absolue beneficium tuum, aufer hinc regium nomen. res
tuas tibi non solum reddent ciues tui auctore me, sed si quid
deest munifice augebunt. amicus abi; exonera ciuitatem 5
uano forsitan metu; ita persuasum est animis cum gente
Tarquinia regnum hinc abiturum.' consuli primo tam nouae 8.1
rei ac subitae admiratio incluserat uocem; dicere deinde
incipientem primores ciuitatis circumsistunt, eadem multis
precibus orant. et ceteri quidem mouebant minus: post- 9.1
quam Sp. Lucretius, maior aetate ac dignitate, socer praeterea
ipsius, agere uarie rogando alternis suadendoque coepit ut
uinci se consensu ciuitatis pateretur, timens consul ne post- 10.1
modum priuato sibi eadem illa cum bonorum amissione addi-
taque alia insuper ignominia acciderent, abdicauit se consu-
latu rebusque suis omnibus Lauinium translatis ciuitate cessit.
Brutus ex senatus consulto ad populum tulit ut omnes Tar- 11.1
quiniae gentis exsules essent; collegam sibi comitiis cen-
turiatis creauit P. Ualerium, quo adiutore reges eiecerat.