iam et sinistro cornu Romanis, ubi sociorum equites ad-
|
22.48.1.1
|
uersus Numidas steterant, consertum proelium erat, segne
|
|
primo et a Punica coeptum fraude. quingenti ferme Nu-
|
2.1
|
midae, praeter solita arma telaque gladios occultos sub loricis
|
|
habentes, specie transfugarum cum ab suis parmas post terga
|
|
habentes adequitassent, repente ex equis desiliunt parmisque
|
3.1
|
et iaculis ante pedes hostium proiectis in mediam aciem ac-
|
|
cepti ductique ad ultimos considere ab tergo iubentur. ac
|
|
dum proelium ab omni parte conseritur, quieti manserunt;
|
|
postquam omnium animos oculosque occupauerat certamen,
|
4.1
|
tum arreptis scutis, quae passim inter aceruos caesorum cor-
|
|
porum strata erant, auersam adoriuntur Romanam aciem,
|
|
tergaque ferientes ac poplites caedentes stragem ingentem ac
|
|
maiorem aliquanto pauorem ac tumultum fecerunt. cum
|
5.1
|
alibi terror ac fuga, alibi pertinax in mala iam spe proelium
|
|
esset, †Hasdrubal† qui ea parte praeerat, subductos ex media
|
|
acie Numidas, quia segnis eorum cum aduersis pugna erat,
|
|
ad persequendos passim fugientes mittit, Hispanos et Gallos
|
6.1
|
pedites Afris prope iam fessis caede magis quam pugna
|
|
adiungit.
|
|