haec est pugna <Cannensis>, Alliensi cladi nobilitate par,
|
22.50.1.1
|
ceterum ut illis quae post pugnam accidere leuior, quia ab
|
2.1
|
hoste est cessatum, sic strage exercitus grauior foediorque.
|
|
fuga namque ad Alliam sicut urbem prodidit, ita exer-
|
3.1
|
citum seruauit: ad Cannas fugientem consulem uix quin-
|
|
quaginta secuti sunt, alterius morientis prope totus exercitus
|
|
fuit.
|
|
binis in castris cum multitudo semiermis sine ducibus
|
4.1
|
esset, nuntium qui in maioribus erant mittunt, dum proelio,
|
|
deinde ex laetitia epulis fatigatos quies nocturna hostes pre-
|
|
meret ut ad se transirent: uno agmine Canusium abituros
|
|
esse. eam sententiam alii totam aspernari; cur enim illos,
|
5.1
|
qui se arcessant, ipsos non uenire, cum aeque coniungi pos-
|
|
sent? quia uidelicet plena hostium omnia in medio essent, et
|
|
aliorum quam sua corpora tanto periculo mallent obicere.
|
|
aliis non tam sententia displicere quam animus deesse: P.
|
6.1
|
Sempronius Tuditanus tribunus militum 'capi ergo mauoltis'
|
|
inquit, 'ab auarissimo et crudelissimo hoste aestimarique
|
|
capita uestra et exquiri pretia ab interrogantibus Romanus
|
|
ciuis sis an Latinus socius, et ex tua contumelia et miseria
|
5
|
alteri honos quaeratur? non tu, si quidem L. Aemili con-
|
7.1
|
sulis, qui se bene mori quam turpiter uiuere maluit, et tot
|
|
fortissimorum uirorum qui circa eum cumulati iacent ciues
|
|
estis. sed antequam opprimit lux maioraque hostium agmina
|
8.1
|
obsaepiunt iter, per hos, qui inordinati atque incompositi
|
|
obstrepunt portis, erumpamus. ferro atque audacia uia fit
|
9.1
|
quamuis per confertos hostes. cuneo quidem hoc laxum
|
|
atque solutum agmen, ut si nihil obstet, disicias. itaque ite
|
|
mecum qui et uosmet ipsos et rem publicam saluam uoltis'.
|
|
haec ubi dicta dedit, stringit gladium cuneoque facto per
|
10.1
|
medios uadit hostes et, cum in latus dextrum quod patebat
|
11.1
|
Numidae iacularentur, translatis in dextrum scutis in maiora
|
|
castra ad sescenti euaserunt atque inde protinus alio magno
|
|
agmine adiuncto Canusium incolumes perueniunt. haec
|
12.1
|
apud uictos magis impetu animorum, quos ingenium suum
|
|
cuique aut fors dabat, quam ex consilio ipsorum aut imperio
|
|
cuiusquam agebatur.
|
|