namque Hannibal secundum tam prosperam ad Cannas
|
22.58.1.1
|
pugnam uictoris magis quam bellum gerentis intentus curis,
|
|
cum captiuis productis segregatisque socios, sicut ante ad
|
2.1
|
Trebiam Trasumennumque lacum, benigne adlocutus sine
|
|
pretio dimisisset, Romanos quoque uocatos, quod nunquam
|
|
alias antea, satis miti sermone adloquitur: non interneciuum
|
3.1
|
sibi esse cum Romanis bellum; de dignitate atque imperio
|
|
certare. et patres uirtuti Romanae cessisse et se id adniti
|
|
ut suae in uicem simul felicitati et uirtuti cedatur. itaque
|
4.1
|
redimendi se captiuis copiam facere; pretium fore in capita
|
|
equiti quingenos quadrigatos nummos, trecenos pediti, seruo
|
|
centenos. quamquam aliquantum adiciebatur equitibus ad
|
5.1
|
id pretium quo pepigerant dedentes se, laeti tamen quam-
|
|
cumque condicionem paciscendi acceperunt. placuit suffra-
|
6.1
|
gio ipsorum decem deligi qui Romam ad senatum irent, nec
|
|
pignus aliud fidei quam ut iurarent se redituros acceptum.
|
|
missus cum his Carthalo, nobilis Carthaginiensis, qui, si forte
|
7.1
|
ad pacem inclinaret animus, condiciones ferret. cum egressi
|
8.1
|
castris essent, unus ex iis, minime Romani ingenii homo
|
|
uelut aliquid oblitus, iuris iurandi soluendi causa cum in
|
|
castra redisset, ante noctem comites adsequitur. ubi Ro-
|
9.1
|
mam uenire eos nuntiatum est, Carthaloni obuiam lictor
|
|
missus, qui dictatoris uerbis nuntiaret ut ante noctem exce-
|
|
deret finibus Romanis.
|
|