namque Hannibal secundum tam prosperam ad Cannas 22.58.1.1
pugnam uictoris magis quam bellum gerentis intentus curis,
cum captiuis productis segregatisque socios, sicut ante ad 2.1
Trebiam Trasumennumque lacum, benigne adlocutus sine
pretio dimisisset, Romanos quoque uocatos, quod nunquam
alias antea, satis miti sermone adloquitur: non interneciuum 3.1
sibi esse cum Romanis bellum; de dignitate atque imperio
certare. et patres uirtuti Romanae cessisse et se id adniti
ut suae in uicem simul felicitati et uirtuti cedatur. itaque 4.1
redimendi se captiuis copiam facere; pretium fore in capita
equiti quingenos quadrigatos nummos, trecenos pediti, seruo
centenos. quamquam aliquantum adiciebatur equitibus ad 5.1
id pretium quo pepigerant dedentes se, laeti tamen quam-
cumque condicionem paciscendi acceperunt. placuit suffra- 6.1
gio ipsorum decem deligi qui Romam ad senatum irent, nec
pignus aliud fidei quam ut iurarent se redituros acceptum.
missus cum his Carthalo, nobilis Carthaginiensis, qui, si forte 7.1
ad pacem inclinaret animus, condiciones ferret. cum egressi 8.1
castris essent, unus ex iis, minime Romani ingenii homo
uelut aliquid oblitus, iuris iurandi soluendi causa cum in
castra redisset, ante noctem comites adsequitur. ubi Ro- 9.1
mam uenire eos nuntiatum est, Carthaloni obuiam lictor
missus, qui dictatoris uerbis nuntiaret ut ante noctem exce-
deret finibus Romanis.