legatis captiuorum senatus ab dictatore datus est, quorum
|
22.59.1.1
|
princeps: 'M. Iuni uosque, patres conscripti' inquit, 'nemo
|
|
nostrum ignorat nulli unquam ciuitati uiliores fuisse captiuos
|
|
quam nostrae; ceterum, nisi nobis plus iusto nostra placet
|
2.1
|
causa, non alii unquam minus neglegendi uobis quam nos in
|
|
hostium potestatem uenerunt. non enim in acie per timo-
|
3.1
|
rem arma tradidimus sed cum prope ad noctem superstantes
|
|
cumulis caesorum corporum proelium extraxissemus, in castra
|
|
recepimus nos; diei reliquum ac noctem insequentem, fessi
|
4.1
|
labore ac uolneribus, uallum sumus tutati; postero die, cum
|
5.1
|
circumsessi ab exercitu uictore aqua arceremur nec ulla iam
|
|
per confertos hostes erumpendi spes esset nec esse nefas
|
|
duceremus quinquaginta milibus hominum ex acie nostra
|
|
trucidatis aliquem ex Cannensi pugna Romanum militem re-
|
5
|
stare, tunc demum pacti sumus pretium quo redempti dimit-
|
6.1
|
teremur, arma in quibus nihil iam auxilii erat hosti tradidi-
|
|
mus. maiores quoque acceperamus se a Gallis auro rede-
|
7.1
|
misse et patres uestros, asperrimos illos ad condiciones pacis,
|
|
legatos tamen [ad] captiuorum redimendorum gratia Taren-
|
|
tum misisse. atqui et <ad> Alliam cum Gallis et ad Hera-
|
8.1
|
cleam cum Pyrrho utraque non tam clade infamis quam
|
|
pauore et fuga pugna fuit: Cannenses campos acerui Ro-
|
|
manorum corporum tegunt, nec supersumus pugnae nisi in
|
|
quibus trucidandis et ferrum et uires hostem defecerunt.
|
5
|
sunt etiam de nostris quidam qui ne in acie quidem fuerunt
|
9.1
|
sed praesidio castris relicti, cum castra traderentur, in pote-
|
|
statem hostium uenerunt. haud equidem ullius ciuis et
|
10.1
|
commilitonis fortunae aut condicioni inuideo, nec premendo
|
|
alium me extulisse uelim: ne illi quidem, nisi pernicitatis
|
|
pedum et cursus aliquod praemium est, qui plerique inermes
|
|
ex acie fugientes non prius quam Uenusiae aut Canusii con-
|
5
|
stiterunt, se nobis merito praetulerint gloriatique sint in se
|
|
plus quam in nobis praesidii rei publicae esse. sed illis et
|
11.1
|
bonis ac fortibus militibus utemini et nobis etiam promptio-
|
|
ribus pro patria, quod beneficio uestro redempti atque in
|
|
patriam restituti fuerimus.
|
|
dilectum ex omni aetate et fortuna habetis; octo milia
|
12.1
|
seruorum audio armari. non minor numerus noster est nec
|
|
maiore pretio redimi possumus quam ii emuntur; nam si
|
|
conferam nos cum illis, iniuriam nomini Romano faciam.
|
|
illud etiam in tali consilio animaduertendum uobis censeam,
|
13.1
|
patres conscripti, si iam duriores esse uelitis, quod nullo
|
|
nostro merito faciatis, cui nos hosti relicturi sitis. Pyrrho
|
14.1
|
uidelicet, qui [uos] hospitum numero captiuos habuit? an
|
|
barbaro ac Poeno, qui utrum auarior an crudelior sit uix
|
|
existimari potest? si uideatis catenas, squalorem, deformi-
|
15.1
|
tatem ciuium uestrorum, non minus profecto uos ea species
|
|
moueat quam si ex altera parte cernatis stratas Cannensibus
|
|
campis legiones uestras. intueri potestis sollicitudinem et
|
16.1
|
lacrimas in uestibulo curiae stantium cognatorum nostrorum
|
|
exspectantiumque responsum uestrum. cum ii pro nobis
|
|
proque iis qui absunt ita suspensi ac solliciti sint, quem cen-
|
|
setis animum ipsorum esse quorum in discrimine uita
|
5
|
libertasque est? si, mediusfidius, ipse in nos mitis Hannibal
|
17.1
|
contra naturam suam esse uelit, nihil tamen nobis uita opus
|
|
esse censeamus cum indigni ut redimeremur a uobis uisi
|
|
simus. rediere Romam quondam remissi a Pyrrho sine
|
18.1
|
pretio captiui; sed rediere cum legatis, primoribus ciuitatis,
|
|
ad redimendos sese missis. redeam ego in patriam trecen-
|
|
tis nummis non aestimatus ciuis? suum quisque animum,
|
|
patres conscripti. scio in discrimine esse uitam corpusque
|
19.1
|
meum; magis me famae periculum mouet, ne a uobis
|
|
damnati ac repulsi abeamus; neque enim uos pretio peper-
|
|
cisse homines credent.'
|
|