ubi is finem fecit, extemplo ab ea turba, quae in comitio
|
22.60.1.1
|
erat, clamor flebilis est sublatus manusque ad curiam tende-
|
|
bant orantes ut sibi liberos, fratres, cognatos redderent.
|
|
feminas quoque metus ac necessitas in foro [ac] turbae
|
2.1
|
uirorum immiscuerat. senatus summotis arbitris consuli
|
|
coeptus. ibi cum sententiis uariaretur et alii redimendos
|
3.1
|
de publico, alii nullam publice impensam faciendam nec
|
|
prohibendos ex priuato redimi; si quibus argentum in
|
4.1
|
praesentia deesset, dandam ex aerario pecuniam mutuam
|
|
praedibusque ac praediis cauendum populo censerent, tum
|
5.1
|
T. Manlius Torquatus, priscae ac nimis durae, ut plerisque
|
|
uidebatur, seueritatis, interrogatus sententiam ita locutus
|
|
fertur:
|
|
'si tantummodo postulassent legati pro iis qui in hostium
|
6.1
|
potestate sunt ut redimerentur, sine ullius insectatione eorum
|
|
breui sententiam peregissem; quid enim aliud quam ad-
|
7.1
|
monendi essetis ut morem traditum a patribus necessario ad
|
|
rem militarem exemplo seruaretis? nunc autem, cum prope
|
|
gloriati sint quod se hostibus dediderint, praeferrique non
|
|
captis modo in acie ab hostibus sed etiam iis qui Uenusiam
|
5
|
Canusiumque peruenerunt atque ipsi C. Terentio consuli
|
|
aequum censuerint, nihil uos eorum, patres conscripti, quae
|
|
illic acta sunt ignorare patiar. atque utinam haec, quae
|
8.1
|
apud uos acturus sum, Canusii apud ipsum exercitum agerem,
|
|
optimum testem ignauiae cuiusque et uirtutis, aut unus hic
|
|
saltem adesset P. Sempronius, quem si isti ducem secuti
|
|
essent, milites hodie in castris Romanis non captiui in
|
5
|
hostium potestate essent. sed cum fessis pugnando hosti-
|
9.1
|
bus, tum uictoria laetis et ipsis plerique regressis in castra
|
|
sua, noctem ad erumpendum liberam habuissent et septem
|
|
milia armatorum hominum erumpere etiam <per> confertos
|
|
hostes possent, neque per se ipsi id facere conati sunt neque
|
5
|
alium sequi uoluerunt. nocte prope tota P. Sempronius
|
10.1
|
Tuditanus non destitit monere, adhortari eos, dum paucitas
|
|
hostium circa castra, dum quies ac silentium esset, dum
|
|
nox inceptum tegere posset, se ducem sequerentur: ante
|
|
lucem peruenire in tuta loca, in sociorum urbes posse. si
|
11.1
|
ut auorum memoria P. Decius tribunus militum in Samnio,
|
|
si ut nobis adulescentibus priore Punico bello Calpurnius
|
|
Flamma trecentis uoluntariis, cum ad tumulum eos capiendum
|
|
situm inter medios duceret hostes, dixit "moriamur, milites,
|
5
|
et morte nostra eripiamus ex obsidione circumuentas legiones",
|
|
si hoc P. Sempronius diceret, nec uiros quidem nec Romanos
|
12.1
|
uos duceret, si nemo tantae uirtutis exstitisset comes. uiam
|
13.1
|
non ad gloriam magis quam ad salutem ferentem demonstrat;
|
|
reduces in patriam ad parentes, ad coniuges ac liberos facit.
|
|
ut seruemini, deest uobis animus: quid, si moriendum pro
|
14.1
|
patria esset, faceretis? quinquaginta milia ciuium sociorum-
|
|
que circa uos eo ipso die caesa iacent. si tot exempla
|
|
uirtutis non mouent, nihil unquam mouebit; si tanta clades
|
|
uilem uitam non fecit, nulla faciet.
|
5
|
liberi atque incolumes desiderate patriam; immo deside-
|
15.1
|
rate, dum patria est, dum ciues eius estis. sero nunc deside-
|
|
ratis, deminuti capite, [abalienati iure ciuium] serui Car-
|
|
thaginiensium facti. pretio redituri estis eo unde ignauia
|
16.1
|
ac nequitia abistis? P. Sempronium ciuem uestrum non
|
|
audistis arma capere ac sequi se iubentem; Hannibalem
|
|
post paulo audistis castra prodi et arma tradi iubentem.
|
|
quam<quam quid> ego ignauiam istorum accuso, cum scelus
|
17.1
|
possim accusare? non modo enim sequi recusarunt bene
|
|
monentem sed obsistere ac retinere conati sunt, ni strictis
|
|
gladiis uiri fortissimi inertes summouissent. prius, inquam,
|
|
P. Sempronio per ciuium agmen quam per hostium fuit
|
5
|
erumpendum. hos ciues patria desideret, quorum si ceteri
|
18.1
|
similes fuissent, neminem hodie ex iis qui ad Cannas pu-
|
|
gnauerunt ciuem haberet? ex milibus septem armatorum
|
19.1
|
sescenti exstiterunt qui erumpere auderent, qui in patriam
|
|
liberi atque armati redirent, neque his sescentis hostes ob-
|
|
stitere; quam tutum iter duarum prope legionum agmini
|
20.1
|
futurum censetis fuisse? haberetis hodie uiginti milia arma-
|
|
torum Canusii fortia, fidelia, patres conscripti. nunc autem
|
|
quemadmodum hi boni fidelesque—nam "fortes" ne ipsi
|
|
quidem dixerint—ciues esse possunt? nisi quis credere
|
21.1
|
potest aut adfuisse erumpentibus qui, ne erumperent,
|
|
obsistere conati sunt, aut non inuidere eos cum incolumitati,
|
|
tum gloriae illorum per uirtutem partae, cum sibi timorem
|
|
ignauiamque seruitutis ignominiosae causam esse sciant.
|
5
|
maluerunt in tentoriis latentes simul lucem atque hostem
|
22.1
|
exspectare, cum silentio noctis erumpendi occasio esset.
|
|
<at> ad erumpendum e castris defuit animus, ad tutanda
|
|
fortiter castra animum habuerunt; dies noctesque aliquot
|
23.1
|
obsessi uallum armis, se ipsi tutati uallo sunt; tandem ultima
|
|
ausi passique, cum omnia subsidia uitae deessent adfectisque
|
|
fame uiribus arma iam sustinere nequirent, necessitatibus
|
|
magis humanis quam armis uicti sunt. orto sole ab hosti-
|
24.1
|
bus ad uallum accessum; ante secundam horam, nullam
|
|
fortunam certaminis experti, tradiderunt arma ac se ipsos.
|
|
haec uobis istorum per biduum militia fuit. cum in acie
|
25.1
|
stare ac pugnare decuerat, [cum] in castra refugerunt; cum
|
|
pro uallo pugnandum erat, castra tradiderunt, neque in acie
|
|
neque in castris utiles. et uos redimam? cum erumpere
|
26.1
|
e castris oportet, cunctamini ac manetis; cum manere <et>
|
|
castra tutari armis necesse est, et castra et arma et uos ipsos
|
|
traditis hosti. ego non magis istos redimendos, patres
|
27.1
|
conscripti, censeo quam illos dedendos Hannibali qui per
|
|
medios hostes e castris eruperunt ac per summam uirtutem
|
|
se patriae restituerunt.'
|
|