quae ubi uidit audiuitque senex, uelut si iam agendis quae
|
23.9.1.1
|
audiebat interesset, amens metu 'per ego te' inquit, 'fili,
|
2.1
|
quaecumque iura liberos iungunt parentibus, precor quae-
|
|
soque ne ante oculos patris facere et pati omnia infanda uelis.
|
|
paucae horae sunt intra quas iurantes per quidquid deorum
|
3.1
|
est, dextrae dextras iungentes, fidem obstrinximus—ut
|
|
sacratas fide manus, digressi a conloquio, extemplo in eum
|
|
armaremus? ab hospitali mensa surgis, ad quam tertius
|
4.1
|
Campanorum adhibitus es ab Hannibale,—ut eam ipsam
|
|
mensam cruentares hospitis sanguine? Hannibalem pater filio
|
|
meo potui placare, filium Hannibali non possum? sed sit
|
5.1
|
nihil sancti, non fides, non religio, non pietas; audeantur
|
|
infanda, si non perniciem nobis cum scelere ferunt. unus
|
6.1
|
adgressurus es Hannibalem? quid illa turba tot liberorum
|
|
seruorumque? quid in unum intenti omnium oculi? quid
|
|
tot dextrae? torpescent in amentia illa? uoltum ipsius
|
7.1
|
Hannibalis, quem armati exercitus sustinere n<equeunt>,
|
|
quem horret populus Romanus, tu sustinebis? ut alia auxilia
|
|
desint, me ipsum ferire corpus meum opponentem pro
|
|
corpore Hannibalis sustinebis? atqui per meum pectus
|
8.1
|
petendus ille tibi transfigendusque est. sed hic te deterreri
|
|
sine potius quam illic uinci. ualeant preces apud te meae,
|
|
sicut pro te hodie ualuerunt.' lacrimantem inde iuuenem
|
9.1
|
cernens medium complectitur atque osculo haerens non ante
|
|
precibus abstitit quam peruicit, ut gladium poneret fidemque
|
|
daret nihil facturum tale. tum iuuenis 'ego quidem' inquit,
|
10.1
|
'quam patriae debeo pietatem exsoluam patri. tuam doleo
|
|
uicem, cui ter proditae patriae sustinendum est crimen, semel
|
11.1
|
cum defectionem inisti ab Romanis, iterum cum pacis cum
|
|
Hannibale fuisti auctor, tertio hodie, cum restituendae
|
|
Romanis Capuae mora atque impedimentum es. tu, patria,
|
12.1
|
ferrum, quo pro te armatus hanc arcem hostium inii, quo-
|
|
niam parens extorquet, recipe.' haec cum dixisset, gladium
|
13.1
|
in publicum trans maceriam horti abiecit et, quo minus res
|
|
suspecta esset, se ipse conuiuio reddidit.
|
|