| Hannibal cum iam inde haud procul esset, Gaetulos cum | 23.18.1.1 |
| praefecto nomine Isalca praemittit ac primo, si fiat conloquii | |
| copia, uerbis benignis ad portas aperiundas praesidiumque | |
| accipiendum perlicere iubet: si in pertinacia perstent, ui rem | |
| gerere ac temptare si qua parte inuadere urbem possit. ubi | 2.1 |
| ad moenia accessere, quia silentium erat, solitudo uisa; metu- | |
| que concessum barbarus ratus moliri portas et claustra refrin- | |
| gere parat, cum patefactis repente portis cohortes duae, ad | 3.1 |
| id ipsum instructae intus, ingenti cum tumultu erumpunt stra- | |
| gemque hostium faciunt. ita primis repulsis Maharbal cum | 4.1 |
| maiore robore uirorum missus nec ipse eruptionem cohortium | |
| sustinuit. postremo Hannibal castris ante ipsa moenia | 5.1 |
| oppositis paruam urbem paruumque praesidium summa ui | |
| atque omnibus copiis oppugnare parat, ac dum instat laces- | |
| sitque corona undique circumdatis moenibus, aliquot milites | |
| et promptissimum quemque e muro turribusque ictos amisit. | 5 |
| semel ultro erumpentes agmine elephantorum opposito | 6.1 |
| prope interclusit trepidosque compulit in urbem satis multis | |
| ut ex tanta paucitate interfectis; plures cecidissent ni nox | |
| proelio interuenisset. postero die omnium animi ad oppu- | 7.1 |
| gnandum accenduntur, utique postquam corona aurea muralis | |
| proposita est atque ipse dux castelli plano loco positi segnem | |
| oppugnationem Sagunti expugnatoribus exprobrabat, Canna- | |
| rum Trasumennique et Trebiae singulos admonens uniuer- | 5 |
| sosque. inde uineae quoque coeptae agi cuniculique; nec | 8.1 |
| ad uarios conatus hostium aut uis ulla aut ars deerat sociis | |
| Romanorum. propugnacula aduersus uineas statuere, trans- | 9.1 |
| uersis cuniculis hostium cuniculos excipere, et palam et clam | |
| coeptis obuiam ire, donec pudor etiam Hannibalem ab | |
| incepto auertit, castrisque communitis ac praesidio modico | |
| imposito, ne omissa res uideretur, in hiberna Capuam | 5 |
| concessit. | |
| ibi partem maiorem hiemis exercitum in tectis habuit, | 10.1 |
| aduersus omnia humana mala saepe ac diu duratum, bonis | |
| inexpertum atque insuetum. itaque, quos nulla mali uicerat | 11.1 |
| uis, perdidere nimia bona ac uoluptates immodicae, et eo im- | |
| pensius quo auidius ex insolentia in eas se merserant. som- | 12.1 |
| nus enim et uinum et epulae et scorta balineaque et otium | |
| consuetudine in dies blandius ita eneruauerunt corpora | |
| animosque ut magis deinde praeteritae uictoriae eos quam | |
| praesentes tutarentur uires, maiusque id peccatum ducis | 13.1 |
| apud peritos artium militarium haberetur quam quod non ex | |
| Cannensi acie protinus ad urbem Romanam duxisset; illa | |
| enim cunctatio distulisse modo uictoriam uideri potuit, hic | |
| error uires ademisse ad uincendum. itaque hercule, uelut | 14.1 |
| si cum alio exercitu a Capua exiret, nihil usquam pristinae | |
| disciplinae tenuit. nam et redierunt plerique scortis impli- | 15.1 |
| citi et, ubi primum sub pellibus haberi coepti sunt, uiaque | |
| et alius militaris labor excepit, tironum modo corporibus | |
| animisque deficiebant, et deinde per omne aestiuorum tempus | 16.1 |
| magna pars sine commeatibus ab signis dilabebantur neque | |
| aliae latebrae quam Capua desertoribus erant. |