| dum haec in Hispania geruntur, Petelia in Bruttiis aliquot | 23.30.1.1 |
| post mensibus quam coepta oppugnari erat ab Himilcone | |
| praefecto Hannibalis expugnata est. multo sanguine ac | 2.1 |
| uolneribus ea Poenis uictoria stetit nec ulla magis uis ob- | |
| sessos quam fames expugnauit. absumptis enim frugum | 3.1 |
| alimentis carnisque omnis generis quadrupedum suetae | |
| <insuetae>que postremo coriis herbisque et radicibus et | |
| corticibus teneris strictisque foliis uixere nec ante quam uires | 4.1 |
| ad standum in muris ferendaque arma deerant expugnati | |
| sunt. recepta Petelia Poenus ad Consentiam copias traducit, | 5.1 |
| quam minus pertinaciter defensam intra paucos dies in | |
| deditionem accepit. iisdem ferme diebus et Bruttiorum | 6.1 |
| exercitus Crotonem, Graecam urbem, circumsedit, opulentam | |
| quondam armis uirisque, tum iam adeo multis magnisque | |
| cladibus adflictam ut omnis aetatis minus duo milia ciuium | |
| superessent. itaque urbe a defensoribus uasta facile potiti | 7.1 |
| hostes sunt: arx tantum retenta, in quam inter tumultum | |
| captae urbis e media caede quidam effugere. et Locrenses | 8.1 |
| desciuere ad Bruttios Poenosque prodita multitudine a | |
| principibus. Regini tantummodo regionis eius et in fide | 9.1 |
| erga Romanos et potestatis suae ad ultimum manserunt. in | 10.1 |
| Siciliam quoque eadem inclinatio animorum peruenit et ne | |
| domus quidem Hieronis tota ab defectione abstinuit. nam- | 11.1 |
| que Gelo, maximus stirpis, contempta simul senectute patris | |
| simul post Cannensem cladem Romana societate ad Poenos | |
| defecit, mouissetque in Sicilia res, nisi mors, adeo opportuna | 12.1 |
| ut patrem quoque suspicione aspergeret, armantem eum multi- | |
| tudinem sollicitantemque socios absumpsisset. haec eo anno | 13.1 |
| in Italia, in Africa, in Sicilia, in Hispania uario euentu acta. | |
| exitu anni Q. Fabius Maximus a senatu postulauit ut | |
| aedem Ueneris Erycinae, quam dictator uouisset, dedicare | |
| liceret. senatus decreuit ut Ti. Sempronius, consul designa- | 14.1 |
| tus, cum <primum magistratum> inisset, ad populum ferret | |
| ut Q. Fabium duumuirum esse iuberent aedis dedicandae | |
| causa. et M. Aemilio Lepido, qui bis consul augurque | 15.1 |
| fuerat, filii tres, Lucius, Marcus, Quintus, ludos funebres | |
| per triduum et gladiatorum paria duo et uiginti [per triduum] | |
| in foro dederunt. aediles curules C. Laetorius et Ti. Sem- | 16.1 |
| pronius Gracchus, consul designatus, qui in aedilitate | |
| magister equitum fuerat, ludos Romanos fecerunt, qui per | |
| triduum instaurati sunt. plebeii ludi aedilium M. Aurelii | 17.1 |
| Cottae et M. Claudii Marcelli ter instaurati. | |
| circumacto tertio anno Punici belli, Ti. Sempronius | 18.1 |
| consul idibus Martiis magistratum init. praetores Q. Fuluius | |
| Flaccus, qui antea consul censorque fuerat, urbanam, M. | |
| Ualerius Laeuinus peregrinam sortem in iurisdictione habuit; | |
| Ap. Claudius Pulcher Siciliam, Q. Mucius Scaeuola Sardiniam | 5 |
| sortiti sunt. M. Marcello pro consule imperium esse popu- | 19.1 |
| lus iussit, quod post Cannensem cladem unus Romanorum | |
| imperatorum in Italia prospere rem gessisset. |