in hanc dimicationem duorum opulentissimorum in terris 23.33.1.1
populorum omnes reges gentesque animos intenderant, inter 2.1
quos Philippus Macedonum rex eo magis quod propior
Italiae ac mari tantum Ionio discretus erat. is ubi primum 3.1
fama accepit Hannibalem Alpes transgressum, ut bello inter
Romanum Poenumque orto laetatus erat, ita utrius populi
mallet uictoriam esse incertis adhuc uiribus fluctuatus animo
fuerat. postquam tertia iam pugna, tertia uictoria cum Poenis 4.1
erat, ad fortunam inclinauit legatosque ad Hannibalem misit;
qui uitantes portus Brundisinum Tarentinumque, quia custo-
diis nauium Romanarum tenebantur, ad Laciniae Iunonis
templum in terram egressi sunt. inde per Apuliam petentes 5.1
Capuam media in praesidia Romana inlati sunt deductique ad
Ualerium Laeuinum praetorem, circa Luceriam castra haben-
tem. ibi intrepide Xenophanes, legationis princeps, a 6.1
Philippo rege se missum ait ad amicitiam societatemque
iungendam cum populo Romano; mandata habere ad con-
sules ac senatum populumque Romanum. praetor inter 7.1
defectiones ueterum sociorum noua societate tam clari regis
laetus admodum hostes pro hospitibus comiter accepit.
dat qui prosequantur; itinera cum cura demonstrat <et> 8.1
quae loca quosque saltus aut Romanus aut hostes teneant.
Xenophanes per praesidia Romana in Campaniam, inde qua 9.1
proximum fuit in castra Hannibalis peruenit foedusque cum
eo atque amicitiam iungit legibus his: ut Philippus rex quam 10.1
maxima classe—ducentas autem naues uidebatur effecturus—
in Italiam traiceret et uastaret maritimam oram, bellum pro
parte sua terra marique gereret; ubi debellatum esset, Italia 11.1
omnis cum ipsa urbe Roma Carthaginiensium atque Hanni-
balis esset praedaque omnis Hannibali cederet; perdomita 12.1
Italia nauigarent in Graeciam bellumque cum quibus regi
placeret gererent; quae ciuitates continentis quaeque insulae
ad Macedoniam uergunt, eae Philippi regnique eius essent.