| itaque | 23.42.1.1 |
| extemplo legati ad Hannibalem missi simul ex utraque gente | |
| ita Poenum adlocuti sunt. 'hostes populi Romani, Han- | 2.1 |
| nibal, fuimus primum per nos ipsi quoad nostra arma, | |
| nostrae uires nos tutari poterant. postquam his parum | |
| fidebamus, Pyrrho regi nos adiunximus; a quo relicti pacem | 3.1 |
| necessariam accepimus fuimusque in ea per annos prope | |
| quinquaginta ad id tempus quo tu in Italiam uenisti. tua | 4.1 |
| nos non magis uirtus fortunaque quam unica comitas ac | |
| benignitas erga ciues nostros quos captos nobis remisisti ita | |
| conciliauit tibi ut te saluo atque incolumi amico non modo | |
| populum Romanum sed ne deos quidem iratos, si fas est | 5 |
| dici, timeremus. at hercule non solum incolumi et uictore | 5.1 |
| sed praesente te, cum ploratum prope coniugum ac libero- | |
| rum nostrorum exaudire et flagrantia tecta posses conspicere, | |
| ita sumus aliquotiens hac aestate deuastati ut M. Marcellus, | |
| non Hannibal, uicisse ad Cannas uideatur glorienturque | 5 |
| Romani te, ad unum modo ictum uigentem, uelut aculeo | |
| emisso torpere. per annos <centum> cum populo Romano | 6.1 |
| bellum gessimus, nullo externo adiuti nec duce nec exercitu | |
| nisi quod per biennium Pyrrhus nostro magis milite suas | |
| auxit uires quam suis uiribus nos defendit. non ego se- | 7.1 |
| cundis rebus nostris gloriabor duos consules ac duos con- | |
| sulares exercitus ab nobis sub iugum missos et si qua alia | |
| aut laeta aut gloriosa nobis euenerunt. quae aspera ad- | 8.1 |
| uersaque tunc acciderunt, minore indignatione referre pos- | |
| sumus quam quae hodie eueniunt. magni dictatores cum | 9.1 |
| magistris equitum, bini consules cum binis consularibus | |
| exercitibus ingrediebantur fines nostros; ante explorato et | |
| subsidiis positis et sub signis ad populandum ducebant; | |
| nunc propraetoris unius et parui ad tuendam Nolam prae- | 10.1 |
| sidii praeda sumus; iam ne manipulatim quidem sed latro- | |
| num modo percursant totis finibus nostris neglegentius | |
| quam si in Romano uagarentur agro. causa autem haec est | 11.1 |
| quod neque tu defendis et nostra iuuentus, quae si domi | |
| esset tutaretur, omnis sub signis militat tuis. nec te nec | 12.1 |
| exercitum tuum norim nisi, a quo tot acies Romanas fusas | |
| stratasque esse sciam, ei facile esse dicam opprimere popu- | |
| latores nostros uagos sine signis palatos quo quemque trahit | |
| quamuis uana praedae spes. Numidarum paucorum illi | 13.1 |
| quidem praeda erunt, praesidiumque mis<eris sim>ul nobis | |
| et Nolae ademeris, si modo, quos ut socios haberes dignos | |
| duxisti, haud indignos iudicas quos in fidem receptos | |
| tuearis.' | 5 |