iisdem diebus et Q. Fabius consul ad Casilinum temptan- 24.14.1.1
dum, quod praesidio Punico tenebatur, uenit et ad Bene-
uentum uelut ex composito parte altera Hanno ex Bruttiis
cum magna peditum equitumque manu, altera Ti. Gracchus
ab Luceria accessit. qui primo oppidum intrauit, deinde, 2.1
ut Hannonem tria milia ferme ab urbe ad Calorem fluuium
castra posuisse et inde agrum populari audiuit, et ipse egressus
moenibus mille ferme passus ab hoste castra locat. ibi
contionem militum habuit. legiones magna ex parte uolonum 3.1
habebat, qui iam alterum annum libertatem tacite mereri
quam postulare palam maluerant. senserat tamen hibernis
egrediens murmur in agmine esse quaerentium, en unquam
liberi militaturi essent, scripseratque senatui non tam quid 4.1
desiderarent quam quid meruissent: bona fortique opera
eorum se ad eam diem usum neque ad exemplum iusti militis
quicquam eis praeter libertatem deesse. de eo permissum 5.1
ipsi erat faceret quod e re publica duceret esse. itaque
priusquam cum hoste manum consereret, pronuntiat tempus
uenisse eis libertatis quam diu sperassent potiundae; postero 6.1
die signis conlatis dimicaturum puro ac patenti campo, ubi
sine ullo insidiarum metu uera uirtute geri res posset. qui 7.1
caput hostis rettulisset, eum se extemplo liberum iussurum
esse; qui loco cessisset, in eum seruili supplicio animaduer-
surum; suam cuique fortunam in manu esse. libertatis 8.1
auctorem eis non se fore solum sed consulem M. Marcellum,
sed uniuersos patres, quos consultos ab se de libertate eorum
sibi permisisse. litteras inde consulis ac senatus consultum 9.1
recitauit, ad quae clamor cum ingenti adsensu est sublatus.
pugnam poscebant signumque ut daret extemplo ferociter
instabant. Gracchus proelio in posterum diem pronuntiato 10.1
contionem dimisit: milites laeti, praecipue quibus merces
nauatae in unum diem operae libertas futura erat, armis
expediendis diei reliquum consumunt.