| postero die ubi signa coeperunt canere, primi omnium | 24.15.1.1 |
| parati instructique ad praetorium conueniunt. sole orto | |
| Gracchus in aciem copias educit nec hostes moram dimicandi | |
| fecerunt. septendecim milia peditum erant, maxima ex | 2.1 |
| parte Bruttii ac Lucani, equites mille ducenti, inter quos | |
| pauci admodum Italici, ceteri Numidae fere omnes Maurique. | |
| pugnatum est et acriter et diu; quattuor horis neutro incli- | 3.1 |
| nata est pugna nec alia magis Romanum impediebat res | |
| quam capita hostium pretia libertatis facta. nam ut quisque | 4.1 |
| hostem impigre occiderat, primum capite aegre inter turbam | |
| tumultumque abscidendo terebat tempus; deinde occupata | |
| dextra tenendo caput fortissimus quisque pugnator esse de- | |
| sierat, segnibus ac timidis tradita pugna erat. quod ubi tri- | 5.1 |
| buni militum Graccho nuntiauerunt, neminem stantem iam | |
| uolnerari hostem, carnificari iacentes et in dextris militum | |
| pro gladiis humana capita esse, signum dari propere iussit | |
| proicerent capita inuaderentque hostem: claram satis et in- | 6.1 |
| signem uirtutem esse nec dubiam libertatem futuram strenuis | |
| uiris. tum redintegrata pugna est et eques etiam in hostes | |
| emissus; quibus cum impigre Numidae concurrissent nec | 7.1 |
| segnior equitum quam peditum pugna esset, iterum in dubium | |
| adducta res. cum utrimque duces, Romanus Bruttium Luca- | |
| numque totiens a maioribus suis uictos subactosque, Poenus | |
| mancipia Romana et ex ergastulo militem uerbis obtereret, | 5 |
| postremo pronuntiat Gracchus esse nihil quod de libertate | 8.1 |
| sperarent, nisi eo die fusi fugatique hostes essent. |