| dum haec ad Beneuentum geruntur, Hannibal depopu- | 24.17.1.1 |
| latus agrum Neapolitanum ad Nolam castra mouet. quem | 2.1 |
| ubi aduentare consul sensit, Pomponio propraetore cum eo | |
| exercitu qui super Suessulam in castris erat accito ire ob- | |
| uiam hosti parat nec moram dimicandi facere. C. Claudium | 3.1 |
| Neronem cum robore equitum silentio noctis per auersam | |
| maxime ab hoste portam emittit circumuectumque occulte | |
| subsequi sensim agmen hostium iubet et, cum coortum proe- | |
| lium uideret, ab tergo se obicere. id errore uiarum an | 4.1 |
| exiguitate temporis Nero exsequi non potuerit incertum est. | |
| absente eo cum proelium commissum esset, superior quidem | 5.1 |
| haud dubie Romanus erat; sed quia equites non adfuere in | |
| tempore, ratio compositae rei turbata est. non ausus insequi | |
| cedentes Marcellus uincentibus suis signum receptui dedit. | |
| plus tamen duo milia hostium eo die caesa traduntur, Ro- | 6.1 |
| mani minus quadringenti. solis fere occasu Nero diem | 7.1 |
| noctemque nequiquam fatigatis equis hominibusque, ne uiso | |
| quidem hoste rediens, adeo grauiter est ab consule increpitus | |
| ut per eum stetisse diceretur quo minus accepta ad Cannas | |
| redderetur hosti clades. postero die Romanus in aciem de- | 8.1 |
| scendit, Poenus tacita etiam confessione uictus castris se | |
| tenuit. tertio die silentio noctis omissa spe Nolae potiun- | |
| dae, rei nunquam prospere temptatae, Tarentum ad certiorem | |
| spem proditionis proficiscitur. | 5 |