| nec minore animo res Romana domi quam militiae | 24.18.1.1 |
| gerebatur. censores, uacui ab operum locandorum cura | 2.1 |
| propter inopiam aerarii, ad mores hominum regendos animum | |
| aduerterunt castigandaque uitia quae, uelut diutinis morbis | |
| aegra corpora ex sese gignunt, eo enata bello erant. primum | 3.1 |
| eos citauerunt qui post Cannensem <cladem a re publica | |
| defecisse> dicebantur. princeps eorum M. Caecilius Metellus | |
| quaestor tum forte erat. iusso deinde eo ceterisque eiusdem | 4.1 |
| noxae reis causam dicere cum purgari nequissent, pro- | |
| nuntiarunt uerba orationemque eos aduersus rem publicam | |
| habuisse, quo coniuratio deserendae Italiae causa fieret. | |
| secundum eos citati nimis callidi exsoluendi iuris iurandi | 5.1 |
| interpretes, qui captiuorum ex itinere regressi clam in castra | |
| Hannibalis solutum quod iurauerant redituros rebantur. his | 6.1 |
| superioribusque illis equi adempti qui publicum equum habe- | |
| bant, tribuque moti aerarii omnes facti. neque senatu modo | 7.1 |
| aut equestri ordine regendo cura se censorum tenuit. nomina | |
| omnium ex iuniorum tabulis excerpserunt qui quadriennio | |
| non militassent, quibus neque uacatio iusta militiae neque | |
| morbus causa fuisset. et ea supra duo milia nominum in | 8.1 |
| aerarios relata tribuque omnes moti; additumque tam truci | 9.1 |
| censoriae notae triste senatus consultum, ut ei omnes quos | |
| censores notassent pedibus mererent mitterenturque in Sici- | |
| liam ad Cannensis exercitus reliquias, cui militum generi non | |
| prius quam pulsus Italia hostis esset finitum stipendiorum | 5 |
| tempus erat. | |
| cum censores ob inopiam aerarii se iam locationibus ab- | 10.1 |
| stinerent aedium sacrarum tuendarum curuliumque equorum | |
| praebendorum ac similium his rerum, conuenere ad eos fre- | 11.1 |
| quentes qui hastae huius generis adsueuerant hortarique | |
| censores ut omnia perinde agerent locarent ac si pecunia | |
| in aerario esset: neminem nisi bello confecto pecuniam ab | |
| aerario petiturum esse. conuenere deinde domini eorum | 12.1 |
| quos Ti. Sempronius ad Beneuentum manu emiserat arces- | |
| sitosque se ab triumuiris mensariis esse dixerunt ut pretia | |
| seruorum acciperent; ceterum non antequam bello confecto | |
| accepturos esse. cum haec inclinatio animorum plebis ad | 13.1 |
| sustinendam inopiam aerarii fieret, pecuniae quoque pupil- | |
| lares primo, deinde uiduarum coeptae conferri, nusquam eas | 14.1 |
| tutius sanctiusque deponere credentibus qui deferebant | |
| quam in publica fide; inde si quid emptum paratumque | |
| pupillis ac uiduis foret, a quaestore perscribebatur. mana- | 15.1 |
| uit ea priuatorum benignitas ex urbe etiam in castra, ut non | |
| eques, non centurio stipendium acciperet, mercennariumque | |
| increpantes uocarent qui accepisset. |