eadem aestate et cum Philippo rege, quod iam ante
|
24.40.1.1
|
suspectum fuerat, motum bellum est. legati ab Orico ad
|
2.1
|
M. Ualerium praetorem uenerunt, praesidentem classi
|
|
Brundisio Calabriaeque circa litoribus, nuntiantes Philippum
|
|
primum Apolloniam temptasse, lembis biremibus centum
|
|
uiginti flumine aduerso subuectum; deinde, ut ea res tardior
|
3.1
|
spe fuerit, ad Oricum clam nocte exercitum admouisse
|
|
eamque urbem, sitam in plano, neque moenibus neque uiris
|
|
atque armis ualidam, primo impetu oppressam esse. haec
|
4.1
|
nuntiantes orabant ut opem ferret hostemque haud dubium
|
|
Romanis mari ac terra maritimis urbibus arceret, quae ob
|
|
nullam aliam causam nisi quod imminerent Italiae, pe-
|
|
terentur. M. Ualerius duorum milium praesidio relicto
|
5.1
|
<praeposito>que eis P. Ualerio legato cum classe instructa
|
|
parataque et, quod longae naues militum capere non pote-
|
|
rant, in onerarias impositis altero die Oricum peruenit;
|
|
urbemque eam leui tenente praesidio quod <rex> recedens
|
6.1
|
inde reliquerat haud magno certamine recepit. legati eo
|
7.1
|
ab Apollonia uenerunt, nuntiantes in obsidione sese, quod
|
|
deficere ab Romanis nollent, esse neque sustinere ultra uim
|
|
Macedonum posse, nisi praesidium mittatur Romanum.
|
|
facturum se quae uellent pollicitus, duo milia delectorum
|
8.1
|
militum nauibus longis mittit ad ostium fluminis cum prae-
|
|
fecto socium Q. Naeuio Crista, uiro impigro et perito
|
|
militiae. is expositis in terram militibus nauibusque Oricum
|
9.1
|
retro unde uenerat ad ceteram classem remissis milites
|
|
procul a flumine per uiam minime ab regiis obsessam duxit
|
|
et nocte, ita ut nemo hostium sentiret, urbem est ingressus.
|
|
diem insequentem quieuere dum praefectus iuuentutem
|
10.1
|
Apolloniatium armaque et urbis uires inspiceret. ubi ea uisa
|
|
inspectaque satis animorum fecere simulque ab exploratori-
|
|
bus comperit quanta socordia ac neglegentia apud hostes
|
|
esset, silentio noctis ab urbe sine ullo tumultu egressus
|
11.1
|
castra hostium adeo neglecta atque aperta intrauit, ut satis
|
|
constaret prius mille hominum uallum intrasse quam quis-
|
|
quam sentiret ac, si caede abstinuissent, peruenire ad taber-
|
|
naculum regium potuisse. caedes proximorum portae
|
12.1
|
excitauit hostes. inde tantus terror pauorque omnes occu-
|
|
pauit ut non modo alius quisquam arma caperet aut castris
|
|
pellere hostem conaretur, sed etiam ipse rex, sicut somno
|
13.1
|
excitus erat, prope seminudus fugiens, militi quoque nedum
|
|
regi uix decoro habitu ad flumen nauesque perfugerit.
|
|
eodem et alia turba effusa est. paulo minus tria milia
|
14.1
|
militum in castris aut capta aut occisa; plus tamen homi-
|
|
num aliquanto captum quam caesum est. castris direptis
|
15.1
|
Apolloniatae catapultas ballistas tormentaque alia quae
|
|
oppugnandae urbi comparata erant ad tuenda moenia, si
|
|
quando similis fortuna uenisset, Apolloniam deuexere:
|
|
cetera omnis praeda castrorum Romanis concessa est.
|
5
|
haec cum Oricum essent nuntiata, M. Ualerius classem
|
16.1
|
extemplo ad ostium fluminis duxit, ne nauibus capessere
|
|
fugam rex posset. itaque Philippus, neque terrestri neque
|
17.1
|
nauali certamini satis fore parem se fidens, subductis
|
|
nauibus atque incensis terra Macedoniam petit, magna ex
|
|
parte inermi exercitu spoliatoque. Romana classis cum
|
|
M. Ualerio Orici hibernauit.
|
5
|