in ea castra Dasius Altinius Arpinus clam nocte cum
|
24.45.1.1
|
tribus seruis uenit promittens, si sibi praemio foret, se Arpos
|
|
proditurum esse. eam rem ad consilium <cum> rettulisset
|
2.1
|
Fabius, aliis pro transfuga uerberandus necandusque uideri
|
|
ancipitis animi communis hostis, qui post Cannensem cladem,
|
|
tamquam cum fortuna fidem stare oporteret, ad Hannibalem
|
|
descisset traxissetque ad defectionem Arpos; tum, quia res
|
3.1
|
Romana contra spem uotaque eius uelut resurgere ab stirpi-
|
|
bus uideatur, nouam referre proditionem proditis polliceatur,
|
|
aliunde ipse stet semper, aliunde sentiat, infidus socius, uanus
|
|
hostis; id ad Faleriorum Pyrrhique proditorem tertium trans-
|
5
|
fugis documentum esset. contra ea consulis pater Fabius
|
4.1
|
temporum oblitos homines in medio ardore belli tamquam in
|
|
pace libera de quoque arbitria agere aiebat; qui, cum illud
|
5.1
|
potius agendum atque cogitandum sit si quo modo fieri possit
|
|
ne qui socii a populo Romano desciscant, id non cogitent,
|
|
documentum autem dicant statui oportere si quis resipiscat
|
|
et antiquam societatem respiciat. quod si abire ab Romanis
|
6.1
|
liceat, redire ad eos non liceat, cui dubium esse quin breui
|
|
deserta ab sociis Romana res foederibus Punicis omnia in
|
|
Italia iuncta uisura sit? se tamen non eum esse qui Altinio
|
7.1
|
fidei quicquam censeat habendum; sed mediam secuturum
|
|
consilii uiam. neque eum pro hoste neque pro socio in
|
8.1
|
praesentia habitum libera custodia haud procul a castris
|
|
placere in aliqua fida ciuitate [eum] seruari per belli tempus;
|
|
perpetrato bello tum consultandum utrum prior defectio plus
|
|
merita sit poenae an hic reditus ueniae. Fabio adsensum
|
9.1
|
est Calenisque legatis traditus et ipse et comites; et auri
|
|
satis magnum pondus quod secum tum attulerat ei seruari
|
|
iussum. Calibus eum interdiu solutum custodes sequeban-
|
10.1
|
tur, nocte clausum adseruabant. Arpis domi primum de-
|
|
siderari quaerique est coeptus; dein fama per totam urbem
|
11.1
|
uolgata tumultum, ut principe amisso, fecit, metuque rerum
|
|
nouarum extemplo nuntii missi. quibus nequaquam offen-
|
12.1
|
sus Poenus, quia et ipsum ut ambiguae fidei uirum suspectum
|
|
iam pridem habebat et causam nactus erat tam ditis hominis
|
|
bona possidendi uendendique; ceterum, ut irae magis quam
|
13.1
|
auaritiae datum crederent homines, crudelitatem quoque
|
|
auiditati addidit coniugemque eius ac liberos in castra accitos,
|
14.1
|
quaestione prius habita primum de fuga Altini, dein quantum
|
|
auri argentique domi relictum esset, satis cognitis omnibus
|
|
uiuos combussit.
|
|