et [legati] Campani, audita sua pariter socio-
|
25.15.1.1
|
rumque clade legatos ad Hannibalem miserunt qui nuntia-
|
|
rent duos consules ad Beneuentum esse, diei iter a Capua;
|
|
tantum non ad portas et muros bellum esse; ni propere sub-
|
|
ueniat, celerius Capuam quam Arpos in potestatem hostium
|
5
|
uenturam. ne Tarentum quidem, non modo arcem, tanti
|
2.1
|
debere esse ut Capuam, quam Carthagini aequare sit solitus,
|
|
desertam indefensamque populo Romano tradat. Hannibal,
|
3.1
|
curae sibi fore rem Campanam pollicitus, in praesentia duo
|
|
milia equitum cum legatis mittit quo praesidio agros popula-
|
|
tionibus possent prohibere.
|
|
Romanis interim, sicut aliarum rerum, arcis Tarentinae
|
4.1
|
praesidiique quod ibi obsideretur cura est. C. Seruilius le-
|
|
gatus, ex auctoritate patrum a P. Cornelio praetore in Etru-
|
|
riam ad frumentum coemendum missus, cum aliquot nauibus
|
|
onustis in portum Tarentinum inter hostium custodias perue-
|
5
|
nit. cuius aduentu qui ante in exigua spe uocati saepe ad
|
5.1
|
transitionem ab hostibus per conloquia erant ultro ad trans-
|
|
eundum hostes uocabant sollicitabantque. et erat satis
|
|
ualidum praesidium traductis ad arcem Tarenti tuendam qui
|
|
Metaponti erant militibus. itaque Metapontini extemplo
|
6.1
|
metu quo tenebantur liberati ad Hannibalem defecere.
|
|
hoc idem eadem ora maris et Thurini fecerunt. mouit
|
7.1
|
eos non Tarentinorum magis defectio Metapontinorumque,
|
|
quibus indidem ex Achaia oriundi etiam cognatione iuncti
|
|
erant, quam ira in Romanos propter obsides nuper interfe-
|
|
ctos. eorum amici cognatique litteras ac nuntios ad Hanno-
|
8.1
|
nem Magonemque, qui in propinquo in Bruttiis erant, mise-
|
|
runt, si exercitum ad moenia admouissent, se in potestatem
|
|
eorum urbem tradituros esse. M. Atinius Thuriis cum
|
9.1
|
modico praesidio praeerat, quem facile elici ad certamen
|
|
temere ineundum rebantur posse, non militum quos per-
|
|
paucos habebat fiducia quam iuuentutis Thurinae; eam ex
|
|
industria centuriauerat armaueratque ad tales casus. diuisis
|
10.1
|
copiis inter se duces Poeni cum agrum Thurinum ingressi
|
|
essent, Hanno cum peditum agmine infestis signis ire ad
|
|
urbem pergit, Mago cum equitatu tectus collibus ap<te ad>
|
|
tegendas insidias oppositis subsistit. Atinius peditum tantum
|
11.1
|
agmine per exploratores comperto in aciem copias educit, et
|
|
fraudis intestinae et hostium insidiarum ignarus. pedestre
|
12.1
|
proelium fuit persegne paucis in prima acie pugnantibus
|
|
Romanis, Thurinis exspectantibus magis quam adiuuantibus
|
|
euentum; et Carthaginiensium acies de industria pedem re-
|
|
ferebat, ut ad terga collis ab equite suo insessi hostem incau-
|
5
|
tum pertraheret. quo ubi est uentum, coorti cum clamore
|
13.1
|
equites prope inconditam Thurinorum turbam nec satis fido
|
|
animo unde pugnabat stantem extemplo in fugam auerterunt.
|
|
Romani, quamquam circumuentos hinc pedes, hinc eques
|
14.1
|
urgebat, tamen aliquamdiu pugnam traxere; postremo et
|
|
ipsi terga uertunt atque ad urbem fugiunt. ibi proditores
|
15.1
|
conglobati cum popularium agmen patentibus portis accepis-
|
|
sent, ubi Romanos fusos ad urbem ferri uiderunt, concla-
|
|
mant instare Poenum permixtosque et hostes urbem inuasuros
|
|
ni propere portas claudant. ita exclusos Romanos prae-
|
16.1
|
buere hosti ad caedem; Atinius tamen cum paucis receptus.
|
|
seditio inde paulisper tenuit, cum [inde] alii cedendum
|
|
fortunae et tradendam urbem uictoribus censerent. ceterum,
|
17.1
|
ut plerumque, fortuna et consilia mala uicerunt; Atinio cum
|
|
suis ad mare ac naues deducto, magis quia ipsi ob imperium
|
|
in se mite ac iustum consultum uolebant quam respectu
|
|
Romanorum, Carthaginienses in urbem accipiunt.
|
5
|
consules a Beneuento in Campanum agrum legiones
|
18.1
|
ducunt non ad frumenta modo, quae iam in herbis erant,
|
|
corrumpenda sed ad Capuam oppugnandam, nobilem se
|
19.1
|
consulatum tam opulentae urbis excidio rati facturos, simul
|
|
et ingens flagitium imperio dempturos, quod urbi tam pro-
|
|
pinquae tertium annum impunita defectio esset. ceterum
|
20.1
|
ne Beneuentum sine praesidio esset et ut ad subita belli,
|
|
si Hannibal, quod facturum haud dubitabant, ad opem
|
|
ferendam sociis Capuam uenisset, equitis uim sustinere
|
|
possent, Ti. Gracchum ex Lucanis cum equitatu ac leui
|
5
|
armatura Beneuentum uenire iubent; legionibus statiuisque
|
|
ad obtinendas res in Lucanis aliquem praeficeret.
|
|