dum haec in Hispania geruntur, Marcellus captis Syra-
|
25.40.1.1
|
cusis, cum cetera in Sicilia tanta fide atque integritate com-
|
|
posuisset ut non modo suam gloriam sed etiam maiestatem
|
|
populi Romani augeret, ornamenta urbis, signa tabulasque
|
|
quibus abundabant Syracusae, Romam deuexit, hostium
|
2.1
|
quidem illa spolia et parta belli iure; ceterum inde primum
|
|
initium mirandi Graecarum artium opera licentiaeque hinc
|
|
sacra profanaque omnia uolgo spoliandi factum est, quae
|
|
postremo in Romanos deos, templum id ipsum primum
|
5
|
quod a Marcello eximie ornatum est, uertit. uisebantur
|
3.1
|
enim ab externis ad portam Capenam dedicata a M. Marcello
|
|
templa propter excellentia eius generis ornamenta, quorum
|
|
perexigua pars comparet.
|
|
legationes omnium ferme ciuitatium Siciliae ad eum
|
4.1
|
conueniebant. dispar ut causa earum, ita condicio erat.
|
|
qui ante captas Syracusas aut non desciuerant aut redierant
|
|
in amicitiam ut socii fideles accepti cultique; quos metus
|
|
post captas Syracusas dediderat ut uicti a uictore leges
|
5
|
acceperunt. erant tamen haud paruae reliquiae belli circa
|
5.1
|
Agrigentum Romanis, Epicydes et Hanno, duces reliqui
|
|
prioris belli, et tertius nouus ab Hannibale in locum Hippo-
|
|
cratis missus, Libyphoenicum generis Hippacritanus—Mut-
|
|
tinen populares uocabant—, uir impiger et sub Hannibale
|
5
|
magistro omnes belli artes edoctus. huic ab Epicyde et
|
6.1
|
Hannone Numidae dati auxiliares, cum quibus ita perua-
|
|
gatus est hostium agros, ita socios ad retinendos in fide
|
|
animos eorum ferendo in tempore cuique auxilium adiit, ut
|
7.1
|
breui tempore totam Siciliam impleret nominis sui nec spes
|
|
alia maior apud fauentes rebus Carthaginiensium esset.
|
|
itaque inclusi ad <id> tempus moenibus Agrigenti dux
|
8.1
|
Poenus Syracusanusque, non consilio Muttinis quam fiducia
|
|
magis ausi egredi extra muros ad Himeram amnem posue-
|
|
runt castra. quod ubi perlatum ad Marcellum est, extemplo
|
9.1
|
copias mouit et ab hoste quattuor ferme milium interuallo
|
|
consedit, quid agerent pararentue exspectaturus. sed nullum
|
10.1
|
neque locum neque tempus cunctationi consilioue dedit
|
|
Muttines, transgressus amnem ac stationibus hostium cum
|
|
ingenti terrore ac tumultu inuectus. postero die prope iusto
|
11.1
|
proelio compulit hostes intra munimenta. inde reuocatus
|
|
seditione Numidarum in castris facta, cum trecenti ferme
|
|
eorum Heracleam Minoam concessissent, ad mitigandos
|
|
reuocandosque eos profectus magno opere monuisse duces
|
5
|
dicitur ne absente se cum hoste manus consererent. id
|
12.1
|
ambo aegre passi duces, magis Hanno, iam ante anxius
|
|
gloria eius: Muttinem sibi modum facere, degenerem Afrum
|
|
imperatori Carthaginiensi misso ab senatu populoque? is
|
13.1
|
perpulit cunctantem Epicyden ut transgressi flumen in aciem
|
|
exirent: nam si Muttinem opperirentur et secunda pugnae
|
|
fortuna euenisset, haud dubie Muttinis gloriam fore.
|
|