| cum in hoc statu ad Capuam res essent, Hannibalem | 26.5.1.1 |
| diuersum Tarentinae arcis potiundae Capuaeque retinendae | |
| trahebant curae. uicit tamen respectus Capuae in quam | 2.1 |
| omnium sociorum hostiumque conuersos uidebat animos, | |
| documento futurae qualemcunque euentum defectio ab Ro- | |
| manis habuisset. igitur magna parte impedimentorum | 3.1 |
| relicta in Bruttiis et omni grauiore armatu, cum delectis | |
| peditum equitumque quam poterat aptissimus ad maturan- | |
| dum iter in Campaniam contendit; secuti tamen tam raptim | |
| euntem tres et triginta elephanti. in ualle occulta post | 4.1 |
| Tifata, montem imminentem Capuae, consedit. adueniens | |
| cum castellum Calatiam praesidio ui pulso cepisset, in | |
| circumsedentes Capuam se uertit, praemissisque nuntiis | 5.1 |
| Capuam quo tempore castra Romana adgressurus esset ut | |
| eodem et illi ad eruptionem parati portis omnibus se effun- | |
| derent, ingentem praebuit terrorem; nam alia parte ipse ad- | 6.1 |
| ortus est, alia Campani omnes, equites peditesque, et cum iis | |
| Punicum praesidium cui Bostar et Hanno praeerant erupit. | |
| Romani ut in re trepida, ne ad unam concurrendo partem | 7.1 |
| aliquid indefensi relinquerent, ita inter sese copias partiti | |
| sunt: Ap. Claudius Campanis, Fuluius Hannibali est oppo- | 8.1 |
| situs; C. Nero propraetor cum equitibus sex legionum uia | |
| quae Suessulam fert, C. Fuluius Flaccus legatus cum sociali | |
| equitatu constitit e regione Uolturni amnis. proelium non | 9.1 |
| solito modo clamore ac tumultu est coeptum; sed ad alium | |
| uirorum equorum armorumque sonum disposita in muris | |
| Campanorum imbellis multitudo tantum cum aeris crepitu | |
| qualis in defectu lunae silenti nocte cieri solet edidit clamo- | 5 |
| rem ut auerteret etiam pugnantium animos. Campanos | 10.1 |
| facile a uallo Appius arcebat: maior uis ab altera parte | |
| Fuluium Hannibal et Poeni urgebant. legio ibi sexta loco | 11.1 |
| cessit; qua pulsa, cohors Hispanorum cum tribus elephantis | |
| usque ad uallum peruasit; ruperatque mediam aciem Roma- | |
| norum et in ancipiti spe ac periculo erat utrum in castra | |
| perrumperet an intercluderetur a suis. quem pauorem le- | 12.1 |
| gionis periculumque castrorum Fuluius ubi uidit, Q. Nauium | |
| primoresque alios centurionum hortatur ut cohortem hostium | |
| sub uallo pugnantem inuadant: in summo discrimine rem | 13.1 |
| uerti; aut uiam dandam iis esse—et minore conatu quam con- | |
| densam aciem rupissent in castra inrupturos—aut conficiendos | |
| sub uallo esse; nec magni certaminis rem fore; paucos esse | 14.1 |
| et ab suis interclusos; et quae dum paueat Romanus inter- | |
| rupta acies uideatur, eam si se utrimque in hostem uertat | |
| ancipiti pugna medios circumuenturam. Nauius ubi haec | 15.1 |
| imperatoris dicta accepit, secundi hastati signum ademptum | |
| signifero in hostes infert, iacturum in medios eos minitans | |
| ni se propere sequantur milites et partem capessant pugnae. | |
| ingens corpus erat et arma honestabant; et sublatum alte | 16.1 |
| signum conuerterat ad spectaculum ciues hostesque. cete- | 17.1 |
| rum postquam iam ad signa peruenerat Hispanorum, tum | |
| undique in eum tragulae coniectae et prope tota in unum | |
| acies uersa; sed neque multitudo hostium neque telorum | |
| uis arcere impetum eius uiri potuerunt. | 5 |