| et M. Atilius legatus primi principis ex eadem legione | 26.6.1.1 |
| signum inferre in cohortem Hispanorum coepit; et qui | |
| castris praeerant, L. Porcius Licinus et T. Popillius legati, | |
| pro uallo acriter propugnant elephantosque transgredientes | |
| in ipso uallo conficiunt. quorum corporibus cum oppleta | 2.1 |
| fossa esset, uelut aggere aut ponte iniecto transitum hostibus | |
| dedit; ibi per stragem iacentium elephantorum atrox edita | |
| caedes. altera in parte castrorum iam impulsi erant Cam- | 3.1 |
| pani Punicumque praesidium et sub ipsa porta Capuae quae | |
| Uolturnum fert pugnabatur; neque tam armati inrumpenti- | 4.1 |
| bus Romanis resistebant quam porta ballistis scorpionibusque | |
| instructa missilibus procul hostes arcebat. et suppressit | 5.1 |
| impetum Romanorum uolnus imperatoris Ap. Claudi, cui | |
| suos ante prima signa adhortanti sub laeuo umero summum | |
| pectus gaeso ictum est. magna uis tamen hostium ante | |
| portam est caesa, ceteri trepidi in urbem compulsi. et | 6.1 |
| Hannibal postquam cohortis Hispanorum stragem uidit | |
| summaque ui castra hostium defendi, omissa oppugnatione | |
| recipere signa et conuertere agmen peditum obiecto ab tergo | |
| equitatu ne hostis instaret coepit. legionum ardor ingens | 7.1 |
| ad hostem insequendum fuit: Flaccus receptui cani iussit, | |
| satis ad utrumque profectum ratus ut et Campani quam haud | |
| multum in Hannibale praesidii esset, et ipse Hannibal | |
| sentiret. caesa eo die, qui huius pugnae auctores sunt, | 8.1 |
| octo milia hominum de Hannibalis exercitu, tria ex Cam- | |
| panis tradunt, signaque Carthaginiensibus quindecim ademp- | |
| ta, duodeuiginti Campanis. | |
| apud alios nequaquam tantam molem pugnae inueni | 9.1 |
| plusque pauoris quam certaminis fuisse, cum inopinato in | |
| castra Romana Numidae Hispanique cum elephantis in- | |
| rupissent, elephanti per media castra uadentes stragem | 10.1 |
| tabernaculorum ingenti sonitu ac fugam abrumpentium uin- | |
| cula iumentorum facerent; fraudem quoque super tumultum | 11.1 |
| adiectam, immissis ab Hannibale qui habitu Italico gnari | |
| Latinae linguae iuberent consulum uerbis quoniam amissa | |
| castra essent pro se quemque militum in proximos montes | |
| fugere; sed eam celeriter cognitam fraudem oppressamque | 12.1 |
| magna caede hostium; elephantos igni e castris exactos. | |
| hoc ultimum, utcumque initum finitumque est, ante dedi- | 13.1 |
| tionem Capuae proelium fuit. medix tuticus, qui summus | |
| magistratus apud Campanos est, eo anno Seppius Loesius | |
| erat, loco obscuro tenuique fortuna ortus. matrem eius | 14.1 |
| quondam pro pupillo eo procurantem familiare ostentum | |
| cum respondisset haruspex summum quod esset imperium | |
| Capuae peruenturum ad eum puerum, nihil ad eam spem | 15.1 |
| adgnoscentem dixisse ferunt: 'ne tu perditas res Campa- | |
| norum narras, ubi summus honos ad filium meum perueniet.' | |
| ea ludificatio ueri et ipsa in uerum uertit; nam cum fame | 16.1 |
| ferroque urgerentur nec spes ulla superesset sisti <posse iis | |
| qui nati> in spem honorum erant honores detractantibus, | |
| Loesius querendo desertam ac proditam a primoribus | 17.1 |
| Capuam, summum magistratum ultimus omnium Campano- | |
| rum cepit. |