consul alter de postulatis Siculorum ad patres rettulit. 26.32.1.1
ibi cum diu sententiis certatum esset et magna pars senatus,
principe eius sententiae T. Manlio Torquato, cum tyrannis 2.1
bellum gerendum fuisse censerent hostibus et Syracusa-
norum et populi Romani, et urbem recipi, non capi, et
receptam legibus antiquis et libertate stabiliri, non fessam
miseranda seruitute bello adfligi; inter tyrannorum et ducis 3.1
Romani certamina praemium uictoris in medio positam ur-
bem pulcherrimam ac nobilissimam perisse, horreum atque
aerarium quondam populi Romani, cuius munificentia ac
donis multis tempestatibus, hoc denique ipso Punico bello 5
adiuta ornataque res publica esset; si ab inferis exsistat rex 4.1
Hiero fidissimus imperii Romani cultor, quo ore aut Syra-
cusas aut Romam ei ostendi posse, cum, ubi semirutam ac
spoliatam patriam respexerit, ingrediens Romam in uesti-
bulo urbis, prope in porta, spolia patriae suae uisurus sit?— 5
haec taliaque cum ad inuidiam consulis miserationemque 5.1
Siculorum dicerentur, mitius tamen decreuerunt patres:
acta M. Marcelli quae is gerens bellum uictorque egisset rata 6.1
habenda esse, in reliquum curae senatui fore rem Syracusa-
nam, mandaturosque consuli Laeuino ut quod sine iactura
rei publicae fieri posset fortunis eius ciuitatis consuleret.
missis duobus senatoribus in Capitolium ad consulem uti 7.1
rediret in curiam et introductis Siculis, senatus consultum
recitatum est; legatique benigne appellati ac dimissi ad 8.1
genua se Marcelli consulis proiecerunt obsecrantes ut quae
deplorandae ac leuandae calamitatis causa dixissent ueniam
eis daret, et in fidem clientelamque se urbemque Syracusas
acciperet. potens senatus consulto consul clementer appel- 5
latos eos dimisit.