dimissis Siculis Campanisque dilectus habitus. scripto 26.35.1.1
deinde exercitu de remigum supplemento agi coeptum; in 2.1
quam rem cum neque hominum satis nec ex qua pararentur
stipendiumque acciperent pecuniae quicquam ea tempestate
in publico esset, edixerunt consules ut priuatim ex censu 3.1
ordinibusque, sicut antea, remiges darent cum stipendio
cibariisque dierum triginta. ad id edictum tantus fremitus 4.1
hominum, tanta indignatio fuit ut magis dux quam materia
seditioni deesset: secundum Siculos Campanosque plebem
Romanam perdendam lacerandamque sibi consules sump-
sisse. per tot annos tributo exhaustos nihil reliqui 5.1
praeter terram nudam ac uastam habere. tecta hostes
incendisse, seruos agri cultores rem publicam abduxisse,
nunc ad militiam paruo aere emendo, nunc remiges imper-
ando; si quid cui argenti aerisue fuerit, stipendio remigum 6.1
et tributis annuis ablatum. se ut dent quod non habeant
nulla ui nullo imperio cogi posse. bona sua uenderent; in
corpora quae reliqua essent saeuirent; ne unde rediman-
tur quidem quicquam superesse. haec non in occulto, 7.1
sed propalam in foro atque oculis ipsorum consulum ingens
turba circumfusi fremebant; nec eos sedare consules nunc
castigando, nunc consolando poterant. spatium deinde iis 8.1
tridui se dare ad cogitandum dixerunt; quo ipsi ad rem in-
spiciendam <et> expediendam usi sunt. senatum postero die 9.1
habuerunt de remigum supplemento; ubi cum multa disse-
ruissent cur aequa plebis recusatio esset, uerterunt oratio-
nem eo ut dicerent priuatis id seu aequum seu iniquum
onus iniungendum esse; nam unde, cum pecunia in aerario 10.1
non esset, paraturos nauales socios? quomodo autem sine
classibus aut Siciliam obtineri aut Italia Philippum arceri
posse aut tuta Italiae litora esse?