sed et bellum Uolscum imminebat et ciuitas secum ipsa
|
2.23.1.1
|
discors intestino inter patres plebemque flagrabat odio,
|
|
maxime propter nexos ob aes alienum. fremebant se,
|
2.1
|
foris pro libertate et imperio dimicantes, domi a ciuibus
|
|
captos et oppressos esse, tutioremque in bello quam in pace
|
|
et inter hostes quam inter ciues libertatem plebis esse;
|
|
inuidiamque eam sua sponte gliscentem insignis unius cala-
|
5
|
mitas accendit. magno natu quidam cum omnium malo-
|
3.1
|
rum suorum insignibus se in forum proiecit. obsita erat
|
|
squalore uestis, foedior corporis habitus pallore ac macie
|
|
perempti; ad hoc promissa barba et capilli efferauerant
|
4.1
|
speciem oris. noscitabatur tamen in tanta deformitate, et
|
|
ordines duxisse aiebant, aliaque militiae decora uolgo mise-
|
|
rantes eum iactabant; ipse testes honestarum aliquot locis
|
|
pugnarum cicatrices aduerso pectore ostentabat. scisci-
|
5.1
|
tantibus unde ille habitus, unde deformitas, cum circumfusa
|
|
turba esset prope in contionis modum, Sabino bello ait se
|
|
militantem, quia propter populationes agri non fructu modo
|
|
caruerit, sed uilla incensa fuerit, direpta omnia, pecora
|
5
|
abacta, tributum iniquo suo tempore imperatum, aes alie-
|
|
num fecisse. id cumulatum usuris primo se agro paterno
|
6.1
|
auitoque exuisse, deinde fortunis aliis; postremo uelut ta-
|
|
bem peruenisse ad corpus; ductum se ab creditore non in
|
|
seruitium, sed in ergastulum et carnificinam esse. inde
|
7.1
|
ostentare tergum foedum recentibus uestigiis uerberum.
|
|
ad haec uisa auditaque clamor ingens oritur. non iam
|
|
foro se tumultus tenet, sed passim totam urbem peruadit.
|
|
nexi, uincti solutique, se undique in publicum proripiunt,
|
8.1
|
implorant Quiritium fidem. nullo loco deest seditionis
|
|
uoluntarius comes; multis passim agminibus per omnes
|
|
uias cum clamore in forum curritur. magno cum periculo
|
9.1
|
suo qui forte patrum in foro erant in eam turbam incide-
|
|
runt; nec temperatum manibus foret, ni propere consules,
|
10.1
|
P. Seruilius et Ap. Claudius, ad comprimendam seditio-
|
|
nem interuenissent. at in eos multitudo uersa ostentare
|
|
uincula sua deformitatemque aliam. haec se meritos di-
|
11.1
|
cere, exprobrantes suam quisque alius alibi militiam; postu-
|
|
lare multo minaciter magis quam suppliciter ut senatum
|
|
uocarent; curiamque ipsi futuri arbitri moderatoresque
|
|
publici consilii circumsistunt. pauci admodum patrum,
|
12.1
|
quos casus obtulerat, contracti ab consulibus; ceteros metus
|
|
non curia modo sed etiam foro arcebat, nec agi quicquam
|
|
per infrequentiam poterat senatus. tum uero eludi atque
|
13.1
|
extrahi se multitudo putare, et patrum qui abessent, non
|
|
casu, non metu, sed impediendae rei causa abesse, et con-
|
|
sules ipsos tergiuersari, nec dubie ludibrio esse miserias
|
|
suas. iam prope erat ut ne consulum quidem maiestas
|
14.1
|
coerceret iras hominum, cum incerti morando an ueniendo
|
|
plus periculi contraherent, tandem in senatum ueniunt.
|
|
frequentique tandem curia non modo inter patres sed ne
|
|
inter consules quidem ipsos satis conueniebat. Appius,
|
15.1
|
uehementis ingenii uir, imperio consulari rem agendam
|
|
censebat; uno aut altero arrepto, quieturos alios: Ser-
|
|
uilius, lenibus remediis aptior, concitatos animos flecti
|
|
quam frangi putabat cum tutius tum facilius esse.
|
5
|