res interim nihilo minus ab legatis gerebantur. Marcius
|
28.22.1.1
|
superato Baete amni, quem incolae Certim appellant, duas
|
|
opulentas ciuitates sine certamine in deditionem accepit.
|
|
Astapa urbs erat Carthaginiensium semper partis; neque id
|
2.1
|
tam dignum ira erat quam quod extra necessitates belli
|
|
praecipuum in Romanos gerebant odium. nec urbem aut
|
3.1
|
situ aut munimento tutam habebant quae ferociores iis
|
|
animos faceret; sed ingenia incolarum latrocinio laeta ut
|
|
excursiones in finitimum agrum sociorum populi Romani
|
|
facerent impulerant et uagos milites Romanos lixasque et
|
5
|
mercatores exciperent. magnum etiam comitatum, quia
|
4.1
|
paucis parum tutum fuerat, transgredientem fines positis
|
|
insidiis circumuentum iniquo loco interfecerant. ad hanc
|
5.1
|
urbem oppugnandam cum admotus exercitus esset, oppidani
|
|
conscientia scelerum, quia nec deditio tuta ad tam infestos
|
|
uidebatur neque spes moenibus aut armis tuendae salutis
|
|
erat, facinus in se ac suos foedum ac ferum consciscunt.
|
5
|
locum in foro destinant quo pretiosissima rerum suarum
|
6.1
|
congererent. super eum cumulum coniuges ac liberos
|
|
considere cum iussissent, ligna circa exstruunt fascesque
|
|
uirgultorum coniciunt. quinquaginta deinde armatis iuue-
|
7.1
|
nibus praecipiunt ut, donec incertus euentus pugnae esset,
|
|
praesidium eo loco fortunarum suarum corporumque quae
|
|
cariora fortunis essent seruarent; si rem inclinatam uiderent
|
8.1
|
atque in eo iam esse ut urbs caperetur, scirent omnes quos
|
|
euntes in proelium cernerent mortem in ipsa pugna obituros;
|
|
illos se per deos superos inferosque orare ut memores
|
9.1
|
libertatis, quae illo die aut morte honesta aut seruitute in-
|
|
fami finienda esset, nihil relinquerent in quod saeuire iratus
|
|
hostis posset; ferrum ignemque in manibus esse; amicae
|
10.1
|
ac fideles potius ea quae peritura forent absumerent manus
|
|
quam insultarent superbo ludibrio hostes. his adhorta-
|
11.1
|
tionibus exsecratio dira adiecta si quem a proposito spes
|
|
mollitiaue animi flexisset.
|
|
inde concitato agmine patentibus portis ingenti cum
|
|
tumultu erumpunt; neque erat ulla satis firma statio oppo-
|
12.1
|
sita, quia nihil minus quam ut egredi moenibus auderent
|
|
timeri poterat. perpaucae equitum turmae leuisque arma-
|
|
tura repente e castris ad id ipsum emissa occurrit. acrior
|
13.1
|
impetu atque animis quam compositior ordine ullo pugna
|
|
fuit. itaque pulsus eques qui primus se hosti obtulerat
|
|
terrorem intulit leui armaturae; pugnatumque sub ipso
|
|
uallo foret, ni robur legionum perexiguo ad instruendum dato
|
5
|
tempore aciem direxisset. ibi quoque trepidatum parumper
|
14.1
|
circa signa est cum caeci furore in uolnera ac ferrum uecordi
|
|
audacia ruerent; dein uetus miles, aduersus temerarios
|
|
impetus pertinax, caede primorum insequentes suppressit.
|
|
conatus paulo post ultro inferre pedem, ut neminem cedere
|
15.1
|
atque obstinatos mori in uestigio quemque suo uidit, pate-
|
|
facta acie, quod ut facere posset multitudo armatorum facile
|
|
suppeditabat, cornua hostium amplexus, in orbem pugnantes
|
|
ad unum omnes occidit.
|
5
|