| 'sed quid, ultro metum inferre hosti et ab se remoto peri- | 28.44.1.1 |
| culo alium in discrimen adducere quale sit, ueteribus ex- | |
| ternisque exemplis admonere opus est? maius praesentiusue | 2.1 |
| ullum exemplum esse quam Hannibal potest? multum | |
| interest alienos populere fines an tuos uri exscindi uideas; | |
| plus animi est inferenti periculum quam propulsanti. ad | 3.1 |
| hoc maior ignotarum rerum est terror: bona malaque hostium | |
| ex propinquo ingressus fines adspicias. non sperauerat | 4.1 |
| Hannibal fore ut tot in Italia populi ad se deficerent: defe- | |
| cerunt post Cannensem cladem: quanto minus quicquam | |
| in Africa Carthaginiensibus firmum aut stabile est infidis | |
| sociis, grauibus ac superbis dominis. ad hoc nos, etiam | 5.1 |
| deserti ab sociis, uiribus nostris milite Romano stetimus: | |
| Carthaginiensi nihil ciuilis roboris est: mercede paratos | |
| milites habent, Afros Numidasque, leuissima fidei mutandae | |
| ingenia. hic modo nihil morae sit, una et traiecisse me | 6.1 |
| audietis et ardere bello Africam et molientem hinc Hanni- | |
| balem et obsideri Carthaginem. laetiores et frequentiores | |
| ex Africa exspectate nuntios quam ex Hispania accipiebatis. | |
| has mihi spes subicit fortuna populi Romani, di foederis ab | 7.1 |
| hoste uiolati testes, Syphax et Masinissa reges quorum ego | |
| fidei ita innitar ut bene tutus a perfidia sim. | |
| 'multa quae nunc ex interuallo non apparent bellum | 8.1 |
| aperiet: id est uiri et ducis, non deesse fortunae praebenti se | |
| et oblata casu flectere ad consilium. habebo, Q. Fabi, | 9.1 |
| parem quem das Hannibalem; sed illum ego potius traham | |
| quam ille me retineat. in sua terra cogam pugnare eum, et | |
| Carthago potius praemium uictoriae erit quam semiruta | |
| Bruttiorum castella. ne quid interim dum traicio, dum | 10.1 |
| expono exercitum in Africa, dum castra ad Carthaginem | |
| promoueo, res publica hic detrimenti capiat, quod tu, | |
| Q. Fabi, cum uictor tota uolitaret Italia Hannibal potuisti | |
| praestare, hoc uide ne contumeliosum sit concusso iam et | 11.1 |
| paene fracto Hannibale negare posse P. Licinium consulem, | |
| uirum fortissimum, praestare, qui ne a sacris absit pontifex | |
| maximus ideo in sortem tam longinquae prouinciae non | |
| uenit. si hercules nihilo maturius hoc quo ego censeo | 12.1 |
| modo perficeretur bellum, tamen ad dignitatem populi | |
| Romani famamque apud reges gentesque externas pertine- | |
| bat, non ad defendendam modo Italiam sed ad inferenda | |
| etiam Africae arma uideri nobis animum esse, nec hoc credi | 5 |
| uolgarique quod Hannibal ausus sit neminem ducem Roma- | 13.1 |
| num audere, et priore Punico bello tum cum de Sicilia | |
| certaretur totiens Africam ab nostris exercitibusque et classi- | |
| bus oppugnatam, nunc cum de Italia certetur Africam | |
| pacatam esse. requiescat aliquando uexata tam diu Italia: | 14.1 |
| uratur euasteturque in uicem Africa. castra Romana potius | 15.1 |
| Carthaginis portis immineant quam nos iterum uallum | |
| hostium ex moenibus nostris uideamus. Africa sit reliqui | |
| belli sedes; illuc terror fugaque, populatio agrorum, defectio | |
| sociorum, ceterae belli clades, quae in nos per quattuor- | 5 |
| decim annos ingruerunt, uertantur. | |
| 'quae ad rem publicam pertinent et bellum quod instat | 16.1 |
| et prouincias de quibus agitur dixisse satis est: illa longa | 17.1 |
| oratio nec ad uos pertinens sit, si quemadmodum Q. Fabius | |
| meas res gestas in Hispania eleuauit sic ego contra gloriam | |
| eius eludere et meam uerbis extollere uelim. neutrum | 18.1 |
| faciam, patres conscripti, et si nulla alia re, modestia certe | |
| et temperando linguae adulescens senem uicero. ita et uixi | |
| et gessi res ut tacitus ea opinione quam uestra sponte con- | |
| ceptam animis haberetis facile contentus essem.' | 5 |