| tum a Mandonio euocati in concilium conquestique ibi | 29.3.1.1 |
| clades suas increpitis auctoribus belli legatos mittendos ad | |
| arma tradenda deditionemque faciendam censuere. quibus | 2.1 |
| culpam in auctorem belli Indibilem ceterosque principes | |
| quorum plerique in acie cecidissent conferentibus tradenti- | |
| busque arma et dedentibus sese, responsum est in deditionem | 3.1 |
| ita accipi eos si Mandonium ceterosque belli concitores | |
| tradidissent uiuos; si minus, exercitum se in agrum Ilerge- | |
| tum Ausetanorumque et deinceps aliorum populorum in- | |
| ducturos. haec dicta legatis renuntiataque in concilium. | 4.1 |
| ibi Mandonius ceterique principes comprehensi et traditi ad | |
| supplicium. Hispaniae populis reddita pax; stipendium eius | 5.1 |
| anni duplex et frumentum sex mensum imperatum sagaque | |
| et togae exercitui, et obsides ab triginta ferme populis | |
| accepti. | |
| ita Hispaniae rebellantis tumultu haud magno motu intra | 6.1 |
| paucos dies concito et compresso, in Africam omnis terror | |
| uersus. C. Laelius nocte ad Hipponem Regium cum acces- | 7.1 |
| sisset, luce prima ad populandum agrum sub signis milites | |
| sociosque in auxilium nauales duxit. omnibus pacis modo | 8.1 |
| incuriose agentibus magna clades inlata; nuntiique trepidi | |
| Carthaginem terrore ingenti compleuere classem Romanam | |
| Scipionemque imperatorem—et fama fuerat iam in Siciliam | |
| transgressum—aduenisse. nec quot naues uidissent nec | 9.1 |
| quanta manus agros popularetur satis gnari omnia in maius | |
| metu augente accipiebant. itaque primo terror pauorque, | |
| dein maestitia animos incessit: tantum fortunam mutasse | 10.1 |
| ut qui modo ipsi exercitum ante moenia Romana habuissent | |
| uictores stratisque tot hostium exercitibus omnes Italiae | |
| populos aut ui aut uoluntate in deditionem accepissent, ii | 11.1 |
| uerso Marte Africae populationes et obsidionem Carthaginis | |
| uisuri forent, nequaquam pari ad patienda ea robore ac | |
| Romani fuissent. illis Romanam plebem, illis Latium | 12.1 |
| iuuentutem praebuisse maiorem semper frequentioremque | |
| pro tot caesis exercitibus subolescentem: suam plebem im- | 13.1 |
| bellem in urbe, imbellem in agris esse; mercede parari | |
| auxilia ex Afris, gente ad omnem auram spei mobili atque | |
| infida. iam reges, Syphacem post conloquium cum Scipione | 14.1 |
| alienatum, Masinissam aperta defectione infestissimum hos- | |
| tem. nihil usquam spei, nihil auxilii esse. nec Magonem | 15.1 |
| ex Gallia mouere tumultus quicquam nec coniungere sese | |
| Hannibali, et Hannibalem ipsum iam et fama senescere et | |
| uiribus. |