ubi inluxit, Scipio e praetoria naue silentio per praeconem
|
29.27.1.1
|
facto 'diui diuaeque' inquit 'qui maria terrasque colitis,
|
2.1
|
uos precor quaesoque uti quae in meo imperio gesta sunt
|
|
geruntur postque gerentur, ea mihi populo plebique Ro-
|
|
manae sociis nominique Latino qui populi Romani quique
|
|
meam sectam imperium auspiciumque terra mari amnibus-
|
5
|
que sequuntur bene uerruncent, eaque uos omnia bene
|
3.1
|
iuuetis, bonis auctibus auxitis; saluos incolumesque uictis
|
|
perduellibus uictores spoliis decoratos praeda onustos
|
|
triumphantesque mecum domos reduces sistatis; inimicorum
|
|
hostiumque ulciscendorum copiam faxitis; quaeque populus
|
4.1
|
Carthaginiensis in ciuitatem nostram facere molitus est, ea ut
|
|
mihi populoque Romano in ciuitatem Carthaginiensium
|
|
exempla edendi facultatem detis.'
|
|
secundum has preces cruda exta caesa uictima, uti mos
|
5.1
|
est, in mare proiecit tubaque signum dedit proficiscendi.
|
|
uento secundo uehementi satis prouecti celeriter e conspectu
|
6.1
|
terrae ablati sunt; et a meridie nebula occepit ita uix ut
|
|
concursus nauium inter se uitarent; lenior uentus in alto
|
|
factus. noctem insequentem eadem caligo obtinuit: sole
|
7.1
|
orto est discussa, et addita uis uento. iam terram cernebant.
|
|
haud ita multo post gubernator Scipioni ait non plus quin-
|
8.1
|
que milia passuum Africam abesse; Mercuri promunturium
|
|
se cernere; si iubeat eo dirigi, iam in portu fore omnem
|
|
classem. Scipio, ut in conspectu terra fuit, precatus deos uti
|
9.1
|
bono rei publicae suoque Africam uiderit, dare uela et alium
|
|
infra nauibus accessum petere iubet. uento eodem fere-
|
10.1
|
bantur; ceterum nebula sub idem ferme tempus quo pridie
|
|
exorta conspectum terrae ademit et uentus premente nebula
|
|
cecidit. nox deinde incertiora omnia fecit; itaque ancoras
|
11.1
|
ne aut inter se concurrerent naues aut terrae inferrentur
|
|
iecere. ubi inluxit, uentus idem coortus nebula disiecta
|
12.1
|
aperuit omnia Africae litora. Scipio quod esset proximum
|
|
promuntorium percontatus cum Pulchri promunturium id
|
|
uocari audisset, 'placet omen;' inquit 'huc dirigite naues.'
|
|
eo classis decurrit, copiaeque omnes in terram expositae
|
13.1
|
sunt.
|
|
prosperam nauigationem sine terrore ac tumultu fuisse
|
|
permultis Graecis Latinisque auctoribus credidi. Coelius
|
14.1
|
unus praeterquam quod non mersas fluctibus naues ceteros
|
|
omnes caelestes maritimosque terrores, postremo abreptam
|
|
tempestate ab Africa classem ad insulam Aegimurum, inde
|
|
aegre correctum cursum exponit, et prope obrutis nauibus
|
15.1
|
iniussu imperatoris scaphis, haud secus quam naufragos,
|
|
milites sine armis cum ingenti tumultu in terram euasisse.
|
|