ludi quam amplissimi ut fierent senatus decreuit. ad 2.37.1.1
eos ludos auctore Attio Tullio uis magna Uolscorum uenit.
priusquam committerentur ludi, Tullius, ut domi composi- 2.1
tum cum Marcio fuerat, ad consules uenit; dicit esse quae
secreto agere de re publica uelit. arbitris remotis, 'inui- 3.1
tus' inquit, 'quod sequius sit, de meis ciuibus loquor. non
tamen admissum quicquam ab iis criminatum uenio, sed
cautum ne admittant. nimio plus quam uelim, nostrorum 4.1
ingenia sunt mobilia. multis id cladibus sensimus, quippe 5.1
qui non nostro merito sed uestra patientia incolumes simus.
magna hic nunc Uolscorum multitudo est; ludi sunt; spec-
taculo intenta ciuitas erit. memini quid per eandem occa- 6.1
sionem ab Sabinorum iuuentute in hac urbe commissum
sit; horret animus, ne quid inconsulte ac temere fiat. haec
nostra uestraque causa prius dicenda uobis, consules, ratus
sum. quod ad me attinet, extemplo hinc domum abire in 7.1
animo est, ne cuius facti dictiue contagione praesens uioler.'
haec locutus abiit. consules cum ad patres rem dubiam 8.1
sub auctore certo detulissent, auctor magis, ut fit, quam res
ad praecauendum uel ex superuacuo mouit, factoque senatus
consulto ut urbe excederent Uolsci, praecones dimittuntur
qui omnes eos proficisci ante noctem iuberent. ingens 9.1
pauor primo discurrentes ad suas res tollendas in hospitia
perculit; proficiscentibus deinde indignatio oborta, se ut
consceleratos contaminatosque ab ludis, festis diebus, coetu
quodam modo hominum deorumque abactos esse. 5