Scipionem, uelut iam debellato quod ad Syphacem Car-
|
30.8.1.1
|
thaginiensesque attineret, Uticae oppugnandae intentum
|
|
iamque machinas admouentem muris auertit fama redinte-
|
|
grati belli; modicisque praesidiis ad speciem modo obsi-
|
2.1
|
dionis terra marique relictis ipse cum robore exercitus ire
|
|
ad hostes pergit. primo in tumulo quattuor milia ferme
|
3.1
|
distante ab castris regiis consedit; postero die cum equitatu
|
|
in Magnos—ita uocant—campos subiectos ei tumulo de-
|
|
gressus, succedendo ad stationes hostium lacessendoque
|
|
leuibus proeliis diem absumpsit. et per insequens biduum
|
4.1
|
tumultuosis hinc atque illinc excursionibus in uicem nihil
|
|
dictu satis dignum fecerunt: quarto die in aciem utrimque
|
|
descensum est. Romanus principes post hastatorum
|
5.1
|
prima signa, in subsidiis triarios constituit: equitatum
|
|
Italicum ab dextro cornu, ab laeuo Numidas Masinissamque
|
|
opposuit. Syphax Hasdrubalque Numidis aduersus Italicum
|
6.1
|
equitatum, Carthaginiensibus contra Masinissam locatis
|
|
Celtiberos in mediam aciem aduersus signa legionum
|
|
accepere. ita instructi concurrunt. primo impetu simul
|
7.1
|
utraque cornua, et Numidae et Carthaginienses, pulsi; nam
|
|
neque Numidae, maxima pars agrestes, Romanum equi-
|
|
tatum neque Carthaginienses, et ipse nouus miles, Masinis-
|
|
sam recenti super cetera uictoria terribilem sustinuere. nu-
|
8.1
|
data utrimque cornibus Celtiberum acies stabat quod nec in
|
|
fuga salus ulla ostendebatur locis ignotis neque spes ueniae
|
|
ab Scipione erat, quem bene meritum de se et gente sua mer-
|
|
cennariis armis in Africam oppugnatum euenissent. igitur
|
9.1
|
circumfusis undique hostibus alii super alios cadentes ob-
|
|
stinate moriebantur; omnibusque in eos uersis aliquantum
|
|
ad fugam temporis Syphax et Hasdrubal praeceperunt.
|
|
fatigatos caede diutius quam pugna uictores nox oppressit.
|
5
|