frendens gemensque ac uix lacrimis
|
30.20.1.1
|
temperans dicitur legatorum uerba audisse. postquam edita
|
2.1
|
sunt mandata, 'iam non perplexe' inquit 'sed palam reuo-
|
|
cant qui uetando supplementum et pecuniam mitti iam
|
|
pridem retrahebant. uicit ergo Hannibalem non populus
|
3.1
|
Romanus totiens caesus fugatusque sed senatus Cartha-
|
|
giniensis obtrectatione atque inuidia; neque hac deformitate
|
4.1
|
reditus mei tam P. Scipio exsultabit atque efferet sese quam
|
|
Hanno qui domum nostram quando alia re non potuit ruina
|
|
Carthaginis oppressit.'
|
|
iam hoc ipsum praesagiens animo praeparauerat ante
|
5.1
|
naues. itaque inutili militum turba praesidii specie in
|
|
oppida Bruttii agri quae pauca metu magis quam fide con-
|
|
tinebantur dimissa, quod roboris in exercitu erat in Africam
|
|
transuexit, multis Italici generis, quia in Africam secuturos
|
6.1
|
abnuentes concesserant in Iunonis Laciniae delubrum inuio-
|
|
latum ad eam diem, in templo ipso foede interfectis. raro
|
7.1
|
quemquam alium patriam exsilii causa relinquentem tam
|
|
maestum abisse ferunt quam Hannibalem hostium terra
|
|
excedentem; respexisse saepe Italiae litora, et deos homi-
|
|
nesque accusantem in se quoque ac suum ipsius caput
|
5
|
exsecratum quod non cruentum ab Cannensi uictoria mili-
|
8.1
|
tem Romam duxisset; Scipionem ire ad Carthaginem ausum
|
|
qui consul hostem Poenum in Italia non uidisset: se, centum
|
9.1
|
milibus armatorum ad Trasumennum ad Cannas caesis,
|
|
circa Casilinum Cumasque et Nolam consenuisse. haec
|
|
accusans querensque ex diutina possessione Italiae est
|
|
detractus.
|
5
|