| EX LIBRO LVII | |
| Scipio Africanus Numantiam obsedit et corruptum | 57.1 |
| licentia luxuriaque exercitum ad severissimam militiae | |
| disciplinam revocavit. omnia deliciarum instrumenta re- | |
| cidit, duo milia scortorum a castris eiecit, militem cotidie | |
| in opere habuit et xxx dierum frumentum ad septenos | 5 |
| vallos ferre cogebat. aegre propter onus incedenti dice- | |
| bat: cum gladio te vallare scieris, vallum ferre desi- | |
| nito; alî scutum parum habiliter ferenti, amplius eum | |
| scutum iusto ferre, neque id se reprehendere, quando | |
| melius scuto quam gladio uteretur. quem militem extra | 10 |
| ordinem deprehendit, si Romanus esset, vitibus, si ex- | |
| traneus, virgis cecidit. iumenta omnia, ne exonerarent | |
| militem, vendidit. saepe adversus eruptiones hostium | |
| feliciter pugnavit. Vaccaei obsessi liberis coniugibus- | |
| que trucidatis ipsi se interemerunt. Scipio amplissima | 15 |
| munera missa sibi ab Antiocho, rege Syriae, cum ce- | |
| lare alîs imperatoribus regum munera mos esset, pro | |
| tribunali [ea] accepturum se esse dixit omniaque ea | |
| quaestorem referre in publicas tabulas iussit: ex his | |
| se viris fortibus dona <es>se daturum. cum undique | 20 |
| Numantiam obsidione clusisset et obsessos fame videret | |
| urgeri, hostes, qui pabulatum exierant, vetuit occidi, | |
| quia diceret velocius eos absumpturos frumenti, quod | |
| haberent, si plures fuissent. |