| IXb | |
| 'Vive' deus 'posito' siquis mihi dicat 'amore!' | 2.9b.25 |
| deprecer—usque adeo dulce puella malum est. | |
| cum bene pertaesum est, animoque relanguit ardor, | |
| nescio quo miserae turbine mentis agor. | |
| ut rapit in praeceps dominum spumantia frustra | |
| frena retentantem durior oris equus; | 30 |
| ut subitus, prope iam prensa tellure, carinam | |
| tangentem portus ventus in alta rapit— | |
| sic me saepe refert incerta Cupidinis aura, | |
| notaque purpureus tela resumit Amor. | |
| Fige, puer! positis nudus tibi praebeor armis; | 35 |
| hic tibi sunt vires, hac tua dextra facit; | |
| huc tamquam iussae veniunt iam sponte sagittae— | |
| vix illis prae me nota pharetra sua est! | |
| infelix, tota quicumque quiescere nocte | |
| sustinet et somnos praemia magna vocat! | 40 |
| stulte, quid est somnus, gelidae nisi mortis imago! | |
| longa quiescendi tempora fata dabunt. | |
| me modo decipiant voces fallacis amicae; | |
| sperando certe gaudia magna feram. | |
| et modo blanditias dicat, modo iurgia nectat; | 45 |
| saepe fruar domina, saepe repulsus eam. | |
| Quod dubius Mars est, per te, privigne Cupido, est; | |
| et movet exemplo vitricus arma tuo. | |
| tu levis es multoque tuis ventosior alis, | |
| gaudiaque ambigua dasque negasque fide. | 50 |
| si tamen exaudis, pulchra cum matre, Cupido, | |
| indeserta meo pectore regna gere! | |
| accedant regno, nimium vaga turba, puellae! | |
| ambobus populis sic venerandus eris. |