| XV | |
| Anule, formosae digitum vincture puellae, | 2.15.1 |
| in quo censendum nil nisi dantis amor, | |
| munus eas gratum! te laeta mente receptum | |
| protinus articulis induat illa suis; | |
| tam bene convenias, quam mecum convenit illi, | 5 |
| et digitum iusto commodus orbe teras! | |
| Felix, a domina tractaberis, anule, nostra; | |
| invideo donis iam miser ipse meis. | |
| o utinam fieri subito mea munera possem | |
| artibus Aeaeae Carpathiive senis! | 10 |
| tunc ego, cum cupiam dominae tetigisse papillas | |
| et laevam tunicis inseruisse manum, | |
| elabar digito quamvis angustus et haerens, | |
| inque sinum mira laxus ab arte cadam. | |
| idem ego, ut arcanas possim signare tabellas, | 15 |
| neve tenax ceram siccaque gemma trahat, | |
| umida formosae tangam prius ora puellae— | |
| tantum ne signem scripta dolenda mihi. | |
| si dabor ut condar loculis, exire negabo, | |
| adstringens digitos orbe minore tuos. | 20 |
| non ego dedecori tibi sum, mea vita, futurus, | |
| quodve tener digitus ferre recuset, onus. | |
| me gere, cum calidis perfundes imbribus artus, | |
| damnaque sub gemmam fer pereuntis aquae— | |
| sed, puto, te nuda mea membra libidine surgent, | 25 |
| et peragam partes anulus ille viri. | |
| Inrita quid voveo? parvum proficiscere munus; | |
| illa datam tecum sentiat esse fidem! |