II
|
|
'Non ego nobilium sedeo studiosus equorum;
|
3.2.1
|
cui tamen ipsa faves, vincat ut ille, precor.
|
|
ut loquerer tecum veni, tecumque sederem,
|
|
ne tibi non notus, quem facis, esset amor.
|
|
tu cursus spectas, ego te; spectemus uterque
|
5
|
quod iuvat, atque oculos pascat uterque suos.
|
|
O, cuicumque faves, felix agitator equorum!
|
|
ergo illi curae contigit esse tuae?
|
|
hoc mihi contingat, sacro de carcere missis
|
|
insistam forti mente vehendus equis,
|
10
|
et modo lora dabo, modo verbere terga notabo,
|
|
nunc stringam metas interiore rota.
|
|
si mihi currenti fueris conspecta, morabor,
|
|
deque meis manibus lora remissa fluent.
|
|
at quam paene Pelops Pisaea concidit hasta,
|
15
|
dum spectat vultus, Hippodamia, tuos!
|
|
nempe favore suae vicit tamen ille puellae.
|
|
vincamus dominae quisque favore suae!
|
|
Quid frustra refugis? cogit nos linea iungi.
|
|
haec in lege loci commoda circus habet—
|
20
|
tu tamen a dextra, quicumque es, parce puellae;
|
|
contactu lateris laeditur ista tui.
|
|
tu quoque, qui spectas post nos, tua contrahe crura,
|
|
si pudor est, rigido nec preme terga genu!
|
|
Sed nimium demissa iacent tibi pallia terra.
|
25
|
collige—vel digitis en ego tollo meis!
|
|
invida vestis eras, quae tam bona crura tegebas;
|
|
quoque magis spectes—invida vestis eras!
|
|
talia Milanion Atalantes crura fugacis
|
|
optavit manibus sustinuisse suis.
|
30
|
talia pinguntur succinctae crura Dianae
|
|
cum sequitur fortes, fortior ipsa, feras.
|
|
his ego non visis arsi; quid fiet ab ipsis?
|
|
in flammam flammas, in mare fundis aquas.
|
|
suspicor ex istis et cetera posse placere,
|
35
|
quae bene sub tenui condita veste latent.
|
|
Vis tamen interea faciles arcessere ventos?
|
|
quos faciet nostra mota tabella manu.
|
|
an magis hic meus est animi, non aeris aestus,
|
|
captaque femineus pectora torret amor?
|
40
|
dum loquor, alba levi sparsa est tibi pulvere vestis.
|
|
sordide de niveo corpore pulvis abi!
|
|
Sed iam pompa venit—linguis animisque favete!
|
|
tempus adest plausus—aurea pompa venit.
|
|
prima loco fertur passis Victoria pinnis—
|
45
|
huc ades et meus hic fac, dea, vincat amor!
|
|
plaudite Neptuno, nimium qui creditis undis!
|
|
nil mihi cum pelago; me mea terra capit.
|
|
plaude tuo Marti, miles! nos odimus arma;
|
|
pax iuvat et media pace repertus amor.
|
50
|
auguribus Phoebus, Phoebe venantibus adsit!
|
|
artifices in te verte, Minerva, manus!
|
|
ruricolae, Cereri teneroque adsurgite Baccho!
|
|
Pollucem pugiles, Castora placet eques!
|
|
nos tibi, blanda Venus, puerisque potentibus arcu
|
55
|
plaudimus; inceptis adnue, diva, meis
|
|
daque novae mentem dominae! patiatur amari!
|
|
adnuit et motu signa secunda dedit.
|
|
quod dea promisit, promittas ipsa, rogamus;
|
|
pace loquar Veneris, tu dea maior eris.
|
60
|
per tibi tot iuro testes pompamque deorum,
|
|
te dominam nobis tempus in omne peti!
|
|
Sed pendent tibi crura. potes, si forte iuvabit,
|
|
cancellis primos inseruisse pedes.
|
|
maxima iam vacuo praetor spectacula circo
|
65
|
quadriiugos aequo carcere misit equos.
|
|
cui studeas, video. vincet, cuicumque favebis.
|
|
quid cupias, ipsi scire videntur equi.
|
|
me miserum, metam spatioso circuit orbe!
|
|
quid facis? admoto proxumus axe subit.
|
70
|
quid facis, infelix? perdis bona vota puellae.
|
|
tende, precor, valida lora sinistra manu!
|
|
favimus ignavo—sed enim revocate, Quirites,
|
|
et date iactatis undique signa togis!
|
|
en, revocant!—ac ne turbet toga mota capillos,
|
75
|
in nostros abdas te licet usque sinus.
|
|
Iamque patent iterum reserato carcere postes;
|
|
evolat admissis discolor agmen equis.
|
|
nunc saltem supera spatioque insurge patenti!
|
|
sint mea, sint dominae fac rata vota meae!
|
80
|
Sunt dominae rata vota meae, mea vota supersunt.
|
|
ille tenet palmam; palma petenda mea est.'
|
|
Risit, et argutis quiddam promisit ocellis.
|
|
'Hoc satis est, alio cetera redde loco!'
|
|