| X | |
| Annua venerunt Cerealis tempora sacri; | 3.10.1 |
| secubat in vacuo sola puella toro. | |
| flava Ceres, tenues spicis redimita capillos, | |
| cur inhibes sacris commoda nostra tuis? | |
| Te, dea, munificam gentes, ubi quaeque, loquuntur, | 5 |
| nec minus humanis invidet ulla bonis. | |
| ante nec hirsuti torrebant farra coloni, | |
| nec notum terris area nomen erat, | |
| sed glandem quercus, oracula prima, ferebant; | |
| haec erat et teneri caespitis herba cibus. | 10 |
| prima Ceres docuit turgescere semen in agris | |
| falce coloratas subsecuitque comas; | |
| prima iugis tauros supponere colla coegit, | |
| et veterem curvo dente revellit humum. | |
| Hanc quisquam lacrimis laetari credit amantum | 15 |
| et bene tormentis secubituque coli? | |
| nec tamen est, quamvis agros amet illa feraces, | |
| rustica nec viduum pectus amoris habet. | |
| Cretes erunt testes—nec fingunt omnia Cretes. | |
| Crete nutrito terra superba Iove. | 20 |
| illic, sideream mundi qui temperat arcem, | |
| exiguus tenero lac bibit ore puer. | |
| Magna fides testi: testis laudatur alumno. | |
| fassuram Cererem crimina nostra puto. | |
| viderat Iasium Cretaea diva sub Ida | 25 |
| figentem certa terga ferina manu. | |
| vidit, et ut tenerae flammam rapuere medullae, | |
| hinc pudor, ex illa parte trahebat amor. | |
| victus amore pudor; sulcos arere videres | |
| et sata cum minima parte redire sui. | 30 |
| cum bene iactati pulsarant arva ligones, | |
| ruperat et duram vomer aduncus humum, | |
| seminaque in latos ierant aequaliter agros, | |
| inrita decepti vota colentis erant. | |
| diva potens frugum silvis cessabat in altis; | 35 |
| deciderant longae spicea serta comae. | |
| sola fuit Crete fecundo fertilis anno; | |
| omnia, qua tulerat se dea, messis erat; | |
| ipsa, locus nemorum, canebat frugibus Ide, | |
| et ferus in silva farra metebat aper. | 40 |
| optavit Minos similes sibi legifer annos; | |
| optasset, Cereris longus ut esset amor. | |
| Quod tibi secubitus tristes, dea flava, fuissent, | |
| hoc cogor sacris nunc ego ferre tuis? | |
| cur ego sim tristis, cum sit tibi nata reperta | 45 |
| regnaque quam Iuno sorte minore regat? | |
| festa dies Veneremque vocat cantusque merumque; | |
| haec decet ad dominos munera ferre deos. |