| XIII | |
| Cum mihi pomiferis coniunx foret orta Faliscis, | 3.13.1 |
| moenia contigimus victa, Camille, tibi. | |
| casta sacerdotes Iunoni festa parabant | |
| et celebres ludos indigenamque bovem; | |
| grande morae pretium ritus cognoscere, quamvis | 5 |
| difficilis clivis huc via praebet iter. | |
| Stat vetus et densa praenubilus arbore lucus; | |
| adspice—concedas numen inesse loco. | |
| accipit ara preces votivaque tura piorum— | |
| ara per antiquas facta sine arte manus. | 10 |
| hinc, ubi praesonuit sollemni tibia cantu, | |
| it per velatas annua pompa vias; | |
| ducuntur niveae populo plaudente iuvencae, | |
| quas aluit campis herba Falisca suis, | |
| et vituli nondum metuenda fronte minaces, | 15 |
| et minor ex humili victima porcus hara, | |
| duxque gregis cornu per tempora dura recurvo. | |
| invisa est dominae sola capella deae; | |
| illius indicio silvis inventa sub altis | |
| dicitur inceptam destituisse fugam. | 20 |
| nunc quoque per pueros iaculis incessitur index | |
| et pretium auctori vulneris ipsa datur. | |
| Qua ventura dea est, iuvenes timidaeque puellae | |
| praeverrunt latas veste iacente vias. | |
| virginei crines auro gemmaque premuntur, | 25 |
| et tegit auratos palla superba pedes; | |
| more patrum Graio velatae vestibus albis | |
| tradita supposito vertice sacra ferunt. | |
| ora favent populi tum cum venit aurea pompa, | |
| ipsa sacerdotes subsequiturque suas. | 30 |
| Argiva est pompae facies; Agamemnone caeso | |
| et scelus et patrias fugit Halaesus opes | |
| iamque pererratis profugus terraque fretoque | |
| moenia felici condidit alta manu. | |
| ille suos docuit Iunonia sacra Faliscos. | 35 |
| sint mihi, sint populo semper amica suo! |