| Primus amor Phoebi Daphne Peneia, quem non | 1.452 |
| fors ignara dedit, sed saeva Cupidinis ira, | |
| Delius hunc nuper, victa serpente superbus, | |
| viderat adducto flectentem cornua nervo | 455 |
| 'quid' que 'tibi, lascive puer, cum fortibus armis?' | |
| dixerat: 'ista decent umeros gestamina nostros, | |
| qui dare certa ferae, dare vulnera possumus hosti, | |
| qui modo pestifero tot iugera ventre prementem | |
| stravimus innumeris tumidum Pythona sagittis. | 460 |
| tu face nescio quos esto contentus amores | |
| inritare tua, nec laudes adsere nostras!' | |
| filius huic Veneris 'figat tuus omnia, Phoebe, | |
| te meus arcus' ait; 'quantoque animalia cedunt | |
| cuncta deo, tanto minor est tua gloria nostra.' | 465 |
| dixit et eliso percussis aere pennis | |
| inpiger umbrosa Parnasi constitit arce | |
| eque sagittifera prompsit duo tela pharetra | |
| diversorum operum: fugat hoc, facit illud amorem; | |
| quod facit, auratum est et cuspide fulget acuta, | 470 |
| quod fugat, obtusum est et habet sub harundine plumbum. | |
| hoc deus in nympha Peneide fixit, at illo | |
| laesit Apollineas traiecta per ossa medullas; | |
| protinus alter amat, fugit altera nomen amantis | |
| silvarum latebris captivarumque ferarum | 475 |
| exuviis gaudens innuptaeque aemula Phoebes: | |
| vitta coercebat positos sine lege capillos. | |
| multi illam petiere, illa aversata petentes | |
| inpatiens expersque viri nemora avia lustrat | |
| nec, quid Hymen, quid Amor, quid sint conubia curat. | 480 |
| saepe pater dixit: 'generum mihi, filia, debes,' | |
| saepe pater dixit: 'debes mihi, nata, nepotes'; | |
| illa velut crimen taedas exosa iugales | |
| pulchra verecundo suffuderat ora rubore | |
| inque patris blandis haerens cervice lacertis | 485 |
| 'da mihi perpetua, genitor carissime,' dixit | |
| 'virginitate frui! dedit hoc pater ante Dianae.' | |
| ille quidem obsequitur, sed te decor iste quod optas | |
| esse vetat, votoque tuo tua forma repugnat: | |
| Phoebus amat visaeque cupit conubia Daphnes, | 490 |
| quodque cupit, sperat, suaque illum oracula fallunt, | |
| utque leves stipulae demptis adolentur aristis, | |
| ut facibus saepes ardent, quas forte viator | |
| vel nimis admovit vel iam sub luce reliquit, | |
| sic deus in flammas abiit, sic pectore toto | 495 |
| uritur et sterilem sperando nutrit amorem. | |
| spectat inornatos collo pendere capillos | |
| et 'quid, si comantur?' ait. videt igne micantes | |
| sideribus similes oculos, videt oscula, quae non | |
| est vidisse satis; laudat digitosque manusque | 500 |
| bracchiaque et nudos media plus parte lacertos; | |
| si qua latent, meliora putat. fugit ocior aura | |
| illa levi neque ad haec revocantis verba resistit: | |
| 'nympha, precor, Penei, mane! non insequor hostis; | |
| nympha, mane! sic agna lupum, sic cerva leonem, | 505 |
| sic aquilam penna fugiunt trepidante columbae, | |
| hostes quaeque suos: amor est mihi causa sequendi! | |
| me miserum! ne prona cadas indignave laedi | |
| crura notent sentes et sim tibi causa doloris! | |
| aspera, qua properas, loca sunt: moderatius, oro, | 510 |
| curre fugamque inhibe, moderatius insequar ipse. | |
| cui placeas, inquire tamen: non incola montis, | |
| non ego sum pastor, non hic armenta gregesque | |
| horridus observo. nescis, temeraria, nescis, | |
| quem fugias, ideoque fugis: mihi Delphica tellus | 515 |
| et Claros et Tenedos Patareaque regia servit; | |
| Iuppiter est genitor; per me, quod eritque fuitque | |
| estque, patet; per me concordant carmina nervis. | |
| certa quidem nostra est, nostra tamen una sagitta | |
| certior, in vacuo quae vulnera pectore fecit! | 520 |
| inventum medicina meum est, opiferque per orbem | |
| dicor, et herbarum subiecta potentia nobis. | |
| ei mihi, quod nullis amor est sanabilis herbis | |
| nec prosunt domino, quae prosunt omnibus, artes!' |