'Festa dies Veneris tota celeberrima Cypro
|
10.270
|
venerat, et pandis inductae cornibus aurum
|
|
conciderant ictae nivea cervice iuvencae,
|
|
turaque fumabant, cum munere functus ad aras
|
|
constitit et timide "si, di, dare cuncta potestis,
|
|
sit coniunx, opto," non ausus "eburnea virgo"
|
275
|
dicere, Pygmalion "similis mea" dixit "eburnae."
|
|
sensit, ut ipsa suis aderat Venus aurea festis,
|
|
vota quid illa velint et, amici numinis omen,
|
|
flamma ter accensa est apicemque per aera duxit.
|
|
ut rediit, simulacra suae petit ille puellae
|
280
|
incumbensque toro dedit oscula: visa tepere est;
|
|
admovet os iterum, manibus quoque pectora temptat:
|
|
temptatum mollescit ebur positoque rigore
|
|
subsidit digitis ceditque, ut Hymettia sole
|
|
cera remollescit tractataque pollice multas
|
285
|
flectitur in facies ipsoque fit utilis usu.
|
|
dum stupet et dubie gaudet fallique veretur,
|
|
rursus amans rursusque manu sua vota retractat.
|
|
corpus erat! saliunt temptatae pollice venae.
|
|
tum vero Paphius plenissima concipit heros
|
290
|
verba, quibus Veneri grates agat, oraque tandem
|
|
ore suo non falsa premit, dataque oscula virgo
|
|
sensit et erubuit timidumque ad lumina lumen
|
|
attollens pariter cum caelo vidit amantem.
|
|
coniugio, quod fecit, adest dea, iamque coactis
|
295
|
cornibus in plenum noviens lunaribus orbem
|
|
illa Paphon genuit, de qua tenet insula nomen.
|
|
'Editus hac ille est, qui si sine prole fuisset,
|
|
inter felices Cinyras potuisset haberi.
|
|
dira canam; procul hinc natae, procul este parente
|
300
|
aut, mea si vestras mulcebunt carmina mentes,
|
|
desit in hac mihi parte fides, nec credite factum,
|
|
vel, si credetis, facti quoque credite poenam.
|
|
si tamen admissum sinit hoc natura videri,
|
|
[gentibus Ismariis et nostro gratulor orbi,]
|
305
|
gratulor huic terrae, quod abest regionibus illis,
|
|
quae tantum genuere nefas: sit dives amomo
|
|
cinnamaque costumque suum sudataque ligno
|
|
tura ferat floresque alios Panchaia tellus,
|
|
dum ferat et murram: tanti nova non fuit arbor.
|
310
|
ipse negat nocuisse tibi sua tela Cupido,
|
|
Myrrha, facesque suas a crimine vindicat isto;
|
|
stipite te Stygio tumidisque adflavit echidnis
|
|
e tribus una soror: scelus est odisse parentem,
|
|
hic amor est odio maius scelus.—undique lecti
|
315
|
te cupiunt proceres, totoque Oriente iuventus
|
|
ad thalami certamen adest: ex omnibus unum
|
|
elige, Myrrha, virum, dum ne sit in omnibus unus.
|
|
illa quidem sentit foedoque repugnat amori
|
|
et secum "quo mente feror? quid molior?" inquit
|
320
|
"di, precor, et pietas sacrataque iura parentum,
|
|
hoc prohibete nefas scelerique resistite nostro,
|
|
si tamen hoc scelus est. sed enim damnare negatur
|
|
hanc Venerem pietas: coeunt animalia nullo
|
|
cetera dilectu, nec habetur turpe iuvencae
|
325
|
ferre patrem tergo, fit equo sua filia coniunx,
|
|
quasque creavit init pecudes caper, ipsaque, cuius
|
|
semine concepta est, ex illo concipit ales.
|
|
felices, quibus ista licent! humana malignas
|
|
cura dedit leges, et quod natura remittit,
|
330
|
invida iura negant. gentes tamen esse feruntur,
|
|
in quibus et nato genetrix et nata parenti
|
|
iungitur, et pietas geminato crescit amore.
|
|
me miseram, quod non nasci mihi contigit illic,
|
|
fortunaque loci laedor!—quid in ista revolvor?
|
335
|
spes interdictae, discedite! dignus amari
|
|
ille, sed ut pater, est.—ergo, si filia magni
|
|
non essem Cinyrae, Cinyrae concumbere possem:
|
|
nunc, quia iam meus est, non est meus, ipsaque damno
|
|
est mihi proximitas: aliena potentior essem.
|
340
|
ire libet procul hinc patriaeque relinquere fines,
|
|
dum scelus effugiam; retinet malus ardor euntem,
|
|
ut praesens spectem Cinyran tangamque loquarque
|
|
osculaque admoveam, si nil conceditur ultra.
|
|
ultra autem spectare aliquid potes, inpia virgo?
|
345
|
et quot confundas et iura et nomina, sentis?
|
|
tune eris et matris paelex et adultera patris?
|
|
tune soror nati genetrixque vocabere fratris?
|
|
nec metues atro crinitas angue sorores,
|
|
quas facibus saevis oculos atque ora petentes
|
350
|
noxia corda vident? at tu, dum corpore non es
|
|
passa nefas, animo ne concipe neve potentis
|
|
concubitu vetito naturae pollue foedus!
|
|
velle puta: res ipsa vetat; pius ille memorque est
|
|
moris—et o vellem similis furor esset in illo!"
|
355
|